Ντοκιμαντέρ που αγαπήθηκαν

Πριν καλά καλά τελειώσει, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που κατεβάζει αυλαία την Κυριακή, μας καλεί σε ένα μεγάλο επετειακό αφιέρωμα στην Αθήνα.

Τιτλοφορείται «15 χρόνια Φεστιβάλ. Μια συναρπαστική διαδρομή» και θα πραγματοποιηθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στις 28/3-7/4. Θα προβληθούν συνολικά 36 ντοκιμαντέρ -μερικά από τα σημαντικότερα που προβλήθηκαν στην ιστορία του θεσμού, αγαπήθηκαν και εντυπώθηκαν στη μνήμη, κι όμως προβάλλονται πρώτη φορά στην Αθήνα.

Το αφιέρωμα θα ανοίξει με το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ «Νοσταλγώντας το φως» του Πατρίσιο Γκουσμάν (2010). Στην πιο ώριμη στιγμή της φιλμογραφίας του, ο Χιλιανός κινηματογραφιστής υπογράφει ένα πολιτικό σχόλιο για τα «φαντάσματα» που κληρονόμησε στη Χιλή το καθεστώς Πινοσέτ και ταυτόχρονα ένα υπαρξιακό δοκίμιο, στο οποίο
αναμοχλεύει με ποιητική διάθεση όλα όσα τον συγκινούν και τον παρακινούν ως άνθρωπο και ως δημιουργό.
Σας δίνουμε ακόμη μια πρόγευση: 
η «Εταιρεία» των Τζένιφερ Αμποτ και Μαρκ Ακμπαρ (2003), υπήρξε από τις πρώτες ταινίες με ηχηρή απήχηση στο κοινό που έριξε φως στο παρασκήνιο των πολυεθνικών εταιρειών -κι έμελλε να είναι προφητική. Σε εντελώς άλλο κλίμα, η συγκινητική «Ιστορία της καμήλας που δάκρυσε» των Μπιαμπασούρεν Νταβά και Λουίτζι Φαρλόνι (2003): στην έρημο Γκόμπι, σε μια οικογένεια νομάδων, μια καμήλα γεννά επώδυνα ένα λευκό καμηλάκι, αλλά στη συνέχεια αρνείται να το θηλάσει, με αποτέλεσμα το νεογέννητο να κινδυνεύει να πεθάνει. Τη λύση θα δώσει ένα παλιό ιερό τελετουργικό.
Το «παρών» στο αφιέρωμα θα δώσουν και κάποιοι δημιουργοί: η πολυβραβευμένη Κιμ Λοντζινότο με «Τα κορίτσια απ' την Γκαέα» (2000) και ο Ζαν-Ξαβιέ ντε Λεστράντ που υπέγραψε τη σειρά ντοκιμαντέρ «Οι σκάλες» (2004).

enet.gr