Γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι αν γίνει απεργία στις πανελλαδικές

Γράφει ο Φελνίκος

Θέλω να πιστεύω πως οι καθηγητές δεν θα υλοποιήσουν τελικά την απειλή τους να κηρύξουν απεργία στη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων.
Θα βρουν άλλο τρόπο να εκφράσουν τη διαμαρτυρία και την αντίθεσή τους για τις εις βάρος τους, όπως υποστηρίζουν, αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση.
Δεν θέλω να υπεισέλθω στην αντίθεση της ΟΛΜΕ με το υπουργείο Παιδείας, όμως ακόμη και δίκιο να έχουν οι καθηγητές είναι σίγουρο ότι θα το χάσουν εάν.......

επιχειρήσουν να εκβιάσουν την κυβέρνηση χρησιμοποιώντας τους μαθητές.
Μάλλον την κυβέρνηση θα βοηθήσουν κι όχι τους εαυτούς τους, αφού θα πυροδοτηθούν διαδικασίες κοινωνικού αυτοματισμού.
Με την προσπάθεια, τις ελπίδες, τα όνειρα των παιδιών είναι απαράδεκτο να παίζει κάποιος, πόσο μάλλον οι δάσκαλοί τους.
Δεν μπορεί αυτοί που τα προετοιμάζουν για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία μία από τις μεγαλύτερες στιγμές της εφηβείας και της μετέπειτα ζωής τους να μετατραπούν σε εφιάλτη τους.
Δεν επιτρέπεται να τους στερήσουν ή να τους δυσκολέψουν τη δυνατότητα να δώσουν τις εξετάσεις στο χρόνο και με τον τρόπο που προετοιμάστηκαν, εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο.
Δεν έχουν το δικαίωμα οι δάσκαλοί τους, ειδικά αυτοί, να τους αναστατώσουν την τελευταία στιγμή και να τους βγάλουν εκτός ρυθμού και προγράμματος.
Όταν γνωρίζουν, καλύτερα από οιονδήποτε άλλον, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία στην απόδοση σε μια διαδικασία εξέτασης χωρίς αύριο, όπως είναι το σύστημα των Πανελλαδικών, είναι απαράδεκτο να τους αυξήσουν την πίεση και το άγχος.
Έχουν που έχουν να αναμετρηθούν με την ύλη των μαθημάτων και τον νεανικό, άμα και δικαιολογημένο, φόβο μιας πιθανής αποτυχίας, δεν μπορούν να τους προσθέσουν και την αβεβαιότητα για τις συνθήκες εξέτασής τους.
Εάν οι καθηγητές προσπαθήσουν να τινάξουν τις Πανελλαδικές  στον αέρα, δεν θα πλήξουν πρωτίστως την κυβέρνηση, αλλά τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Είναι σαν να πυροβολούν τους μαθητές, αλλά και τους ίδιους τους εαυτούς τους εάν κηρύξουν απεργία.
Οι πολίτες θα στραφούν εναντίον τους και θα στερηθούν έτσι πολύτιμους συμμάχους στον αγώνα που κάνουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και οι «σκληροί» της αντιπολίτευσης, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με ανακοινώσεις τους, επισημαίνουν τον κίνδυνο απομόνωσης των καθηγητών.
Δεν αντιλέγει κανείς ότι οι καθηγητές, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, έχουν υποστεί σημαντικές μισθολογικές περικοπές και έχει ανατραπεί η ζωή τους.
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχουν το δικαίωμα, όπως όλοι όσοι πλήττονται από τα μέτρα λιτότητας και τις αλλαγές στις εργασιακές τους σχέσεις, να αντιδράσουν.
Ως εργαζόμενοι έχουν κάθε δικαίωμα να υπερασπιστούν κεκτημένα δικαιώματά τους.
Μπορούν να κηρύξουν ακόμη και πόλεμο στην κυβέρνηση. Όμως σ’ αυτόν τον πόλεμο δεν μπορούν να έχουν ασπίδα τα παιδιά.
Να ψάξουν και να βρουν άλλες μεθόδους κινητοποιήσεων, πιέσεων ή και εκβιασμών για να κερδίσουν τα αιτήματά τους.
Οι μαθητές είναι παιδιά τους, αλλά δεν είναι τα παιδιά τους. Δεν τους ανήκουν για να ορίζουν και το μέλλον τους. Ανήκουν στους εαυτούς τους.
Και το μόνο καθήκον που έχουν οι δάσκαλοί τους είναι η μόρφωσή τους, ώστε να μπορέσουν να φτιάξουν τη ζωή τους όπως την επιθυμούν, τη φαντάζονται και την ονειρεύονται.
Σε τελική ανάλυση, δάσκαλοι είναι. Δεν μπορεί να μην ξέρουν τις τόσο απλές αλήθειες. Αν δεν τις ξέρουν, μάλλον πρέπει να ανησυχούμε όλοι…

matrix24