Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Το γούστο του κεντροαριστερού πανηγυριού



Του Γιώργου Σταματόπουλου
Εχει γούστο. Αυτοί οι «58» το έχουν πάρει σοβαρά. Νομίζουν ότι θα φτιάξουν τον τρίτο πόλο, την Κεντροαριστερά, που τάχα μου οι ψηφοφόροι της δεν πάνε ούτε στη Νέα Δημοκρατία ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ και αναζητούν εναγωνίως πολιτική στέγη. Δεν πάμε καλά. Τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, άλλα αποτυχημένοι πολιτικοί, άλλα ευένδοτα σε καθωσπρεπικές τηλεοπτικές εμφανίσεις και άλλα απλοί φανφαρόνοι του θεάματος, όλοι αυτοί τελοσπάντων ανερυθρίαστα και χωρίς πολιτική πρόταση, έστω μία, έχουν ξαμοληθεί στα κανάλια και ζητούν την ψήφο
μας” τα κουρέλια της πολιτικής, οι επηρμένοι νάρκισσοι. Μόνο τους όπλο η δήθεν μετριοπάθεια, ο ευρωπαϊσμός, η σοβαροφανής παρουσία, ο ήπιος λόγος, η απέχθειά τους προς τα «άκρα», η υπακοή τους στους κανονισμούς. Ουδεμία αναφορά, ούτε καν νύξη στον αγροτικό πληθυσμό ή στο εργατικό δυναμικό της χώρας. Με την πλέμπα θα ασχοληθεί ο κύριος Μπίστης; Σιγά, καλέ.
Εκείνη, πάλι, η Σώτη Τριανταφύλλου. Τι ανασήκωμα της μύτης, τι πνευματικός ναρκισσισμός. Τι τιποτοσύνη, θεέ μου. Αντε να φυλαχτείς από δαύτους. Διανοούμενοι των εργολάβων της ειρήνης, χυλός συμπάθειας που τρέφει τη μη βία, νους επείσακτος στην αλήθεια της τάλαινας χώρας. Βγήκαν στο σεργιάνι...
και πώς να τους μαζέψει η πραγματικότητα; Ωχριά και αυτή μπροστά στη δοκησισοφία τους, την απώλεια του μέτρου [και ας δηλώνουν οπαδοί του οι πλείστοι εξ αυτών (του μέτρου, παρακαλώ)].
Αμ οι άλλοι; Κουβέλης συνεφώνησε μετά Λοβέρδου και θα κατέλθουν ως τρίτος (και αυτοί) πόλος. Επιτέλους, δεν αντιλαμβάνονται ότι ενοχλούν; Οτι βιάζουν τον κοινό νου; Οτι έχουν κουράσει το πόπολο, όλους εμάς δηλαδή που θεωρούμαστε ότι είμαστε σαν αγέλη χωρίς τους πεφωτισμένους ποιμένες μας; Επιτέλους, κάποιος να τους πείσει ότι τρίτος πόλος δεν υπάρχει. Εάν θέλουν να ξέρουν, υπάρχει μια κοινωνία που άγεται και φέρεται από κομματικούς ινστρούχτορες, αλλά ελπίζει στη δομή της την ίδια πια, στις κοινότητες που υπάρχουν μέσα της και στα αυτοδιαχειριστικά κινήματα που δειλά ξεπροβάλλουν στο προσκήνιο.
Ολοι αυτοί οι εστέτ ουδεμία φαίνεται να έχουν σχέση με την κοινωνία. Το καταλαβαίνεις κοιτάζοντάς τους. Επίσης, και ας μη φανεί δευτερεύουσα εκτίμηση, δεν φαίνεται να έχουν επαφή με το χώμα της γης, με τη χειρωνακτική εργασία. Ολα αυτά τα εκπέμπει το πρόσωπό τους και όχι τόσο το τι λένε. Κάποιοι μπορεί να έχουν καλές προθέσεις, να έχουν πραγματικά αγωνία για το μέλλον του τόπου και κάποιοι προφανώς έχουν γερό θεωρητικό ή επιστημονικό υπόβαθρο. Δεν αρκούν, όμως, τούτα τα θαυμαστά προσόντα τους, όταν δεν έχουν συναγελαστεί με τη λαϊκότητα της πραγματικότητας ή με την πραγματικότητα της λαϊκότητας. Πολλοί εξάλλου δεν αντιτίθενται στα μνημόνια, θεωρούν δε ότι έστω και με τη βία μπορούν να μας εκπολιτίσουν, να μας εκσυγχρονίσουν.
Βέβαια στον αγώνα για την κατάληψη της εξουσίας όλα επιτρέπονται και, όπως λένε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αυτοί, οι τρανοί κάτοχοι της πολιτικής επιστήμης, αυτοί, οι μοναδικοί εκπρόσωποι του κεντρώου χώρου, αυτοί, οι εξεζητημένοι εκζητητές του ειρηνικού βίου, αυτοί, οι πολέμιοι της κακογουστιάς και υπερασπιστές της αισθητικής (ποιας;), αυτοί, οι ωραίοι της Ελλάδος σωτήρες, αυτοί οι άστεγοι πολιτικά, πήραν σβάρνα τα τηλεοπτικά κανάλια και μας βομβαρδίζουν με τις (οχληρές πια) κοινοτοπίες τους, προσπαθώντας να μας πουν ότι η Κεντροαριστερά θα σώσει τη χώρα, θα δείξει τον δρόμο που οδηγεί στη λεωφόρο του μέλλοντος, θα επανεύρει το χαμένο ευρωπαϊκό γόητρο, θα και λοιπά.
Ποιος ξέρει. Ισως μερικοί από τους κυρίους αυτούς να τα πιστεύουν όλα αυτά κι εμείς, απλώς, δεν τους καταλαβαίνουμε. Το έργο τους, ναι, μπορεί και όχι, αλλά δεν κρίνεται το (προσωπικό) έργο τους, κρίνεται η πάσχουσα νοοτροπία του (αλάνθαστου) σωτήρα. Μα δεν καταλαβαίνουν; Δεν θέλουμε άλλους σωτήρες. Η μόνη σωτηρία μπορεί να προέλθει από τη στιγμή που η κοινωνία θα κουρντίσει τη συνείδησή της, μπας και αρχίσει να λειτουργεί το ρολόι της Δημοκρατίας. Πάντως (ξανά): έχει γούστο. Και ο πρώην πρωθυπουργός· δεν έχει κι αυτός γούστο; Ολο τούτο το κεντροαριστερό πανηγύρι έχει γούστο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου