Η έκλειψη Ηλίου από τη Γη και το Διάστημα (βίντεο)

Όσο κι αν οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν τρομάζουν πια από μια ηλιακή έκλειψη, όπως συνέβαινε με τους προγόνους μας, που έβλεπαν μια απόκοσμη σκιά (κάποιο δράκο σύμφωνα με τους Κινέζους) να εξαφανίζει τον μεγαλοπρεπή Θεό-Ήλιο ή φοβούνταν ότι οι άνθρωποι θα τρελαίνονταν, ακόμη και σήμερα το αστρονομικό φαινόμενο προκαλεί ενδόμυχο δέος και, όχι αδικαιολόγητα, προσελκύει το ενδιαφέρον των ανθρώπων.

Οι Έλληνες, μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους, καθώς επίσης πολλούς Αφρικανούς και Ασιάτες, έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν (με γυμνά μάτια απαγορεύεται αυστηρά) την μερική σκίαση του ηλιακού δίσκου, στο μέτρο που ο ουρανός δεν είναι συννεφιασμένος.

Το φαινόμενο στην Αθήνα άρχισε στις 10:39 περίπου, κορυφώθηκε στις 11:45 και έληξε γύρω στις 12:50 (συνολική διάρκεια της έκλειψης σχεδόν δύο ώρες κι ένα τέταρτο).

Όσο πιο βόρεια ήταν μια τοποθεσία στην χώρα μας, τόσο μεγαλύτερο μέρος του Ήλιου καλύφθηκε από τη σκιά της Σελήνης: Στην Αθήνα περίπου το 31%, στη Φλώρινα σχεδόν το 41%, ενώ στο Ηράκλειο της Κρήτης σχεδόν το 24%.

Η έκλειψη μεταδόθηκε διαδικτυακά από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, ζωντανά από τις εγκαταστάσεις του στην Πεντέλη, στη διεύθυνση: https://diavlos.grnet.gr/event/e495. Παράλληλα, στο Ίδρυμα Ευγενίδου, στην είσοδο του Πλανηταρίου, χάρη στα εγκατεστημένα τηλεσκόπια της Ένωσης Ερασιτεχνών Αστρονόμων, μικροί και μεγάλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την έκλειψη, με παράλληλη ενημέρωση από τους αστρονόμους.

Δείτε όλη την έκλειψη

To ίδιο συνέβη στις εγκαταστάσεις του Αστεροσκοπείου στο Θησείο και την Πεντέλη, όπου λειτουργούσαν ειδικά τηλεσκόπια και διατέθηκαν στο κοινό ειδικά γυαλιά.

Η έκλειψη ήταν ορατή ως ολική μόνο στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, ανάμεσα στη Νορβηγία και στην Ισλανδία, στις νήσους Φαρόε και Σβάλμπαρντ. 

Οι μίνι-δορυφόροι Proba του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) θα καταγράφουν την έκλειψη από το διάστημα.

Εντός του 2015 θα υπάρξει άλλη μια μερική έκλειψη Ηλίου, στις 13 Σεπτεμβρίου, ορατή μόνο στη Νότια Αφρική, στο Νότιο Ινδικό Ωκεανό και στην Ανταρκτική (από τους πιγκουίνους!).

Το 2016, θα υπάρξουν δύο ηλιακές εκλείψεις, στις 9 Μαρτίου (ορατή ως ολική μόνο στην Ινδονησία) και μια δακτυλιοειδής την 1η Σεπτεμβρίου (ορατή στην Αφρική και στον Ινδικό Ωκεανό). Έως το 2020, θα υπάρξουν συνολικά άλλες δέκα εκλείψεις του Ήλιου, ολικές, μερικές και δακτυλιοειδείς, από τις οποίες ορατή στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (και την Ελλάδα) θα είναι μόνο εκείνη στις 21 Ιουνίου 2020.

Οι ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν, όταν ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη βρίσκονται σε ευθεία γραμμή και η Σελήνη περνάει μπροστά από τον δίσκο του Ήλιου, καλύπτοντάς τον έτσι είτε μερικώς είτε ολικώς. Η σκιά της Σελήνης, που πέφτει πάνω στη Γη, αποτελείται από δύο διαφορετικές περιοχές: έναν εσωτερικό κώνο πλήρους σκιάς, που λέγεται «κύρια σκιά», και μια περιοχή μερικής σκιάς, που λέγεται «παρασκιά».

Όταν παρατηρεί κανείς μια έκλειψη του Ήλιου από μια περιοχή της Γης στην οποία πέφτει η παρασκιά, η Σελήνη καλύπτει ένα μόνο τμήμα του άστρου μας και τότε υπάρχει μερική έκλειψη Ήλιου. Όταν κοιτάζει κάποιος τον Ήλιο από μια περιοχή, την οποία καλύπτει η πλήρης σκιά της Σελήνης, τότε η έκλειψή του Ήλιου είναι ολική.

ΑΜΠΕ - trelokouneli