Ένα πέπλο αβεβαιότητας σκεπάζει την ελληνική επικράτεια και η
σκιά του αργά και σταθερά φαίνεται να απλώνεται σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Ανθρωπιστική κρίση, οικονομική εξαθλίωση και ένα αβέβαιο μέλλον νέων και
ωριμότερων δημιουργούν μέρα με τη μέρα ένα δυσοίωνο κοινωνικό περιβάλλον.
Κανόνες και κοινοτικές οδηγίες χάθηκαν στη μετάφραση,
οικονομικές θεωρίες άκρως ακριβοπληρωμένες έμειναν για ακόμη μία φορά κοινωνικά
μετεξεταστέες και πειραματικές πρακτικές σε λαούς και κράτη ήταν απλά
καταστροφικές.
Η Ευρώπη του χρήματος και του υλισμού άρχισε να χάνει την
ουσία της, τις αξίες της… τον ανθρωπισμό της. Και όσο οι πολίτες της φτωχαίνουν
καθημερινά, οι πολιτικοί της πλουτίζουν εις βάρος τους. Έταξαν ανάπτυξη και
πρόσφεραν ύφεση, ονειρεύτηκαν μια Ευρώπη αλληλεγγύης και δημιούργησαν μια
Ευρώπη μίσους και τιμωρίας.
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έγινε απλώς μια μεγάλη τράπεζα
νομισματικών πολιτικών και ανύπαρκτων αριθμών. Ο δυνατός γίνεται ισχυρότερος
και ο αδύναμος επαίτης. Δικαιώματα και πανανθρώπινες αξίες που κερδήθηκαν με αγώνες και
αίμα, σήμερα εξανεμίζονται στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της παγκόσμιας
ανταγωνιστικότητας.
Περισσότερο από ποτέ… η ένωση των κρατών μελών που θέλει να
ονομάζεται Ευρώπη, έχει την ανάγκη και την υποχρέωση να θέσει τον άνθρωπο πάνω από το χρήμα και να
σεβαστεί τις αξίες και τα ιδεώδη του… ειδάλλως η καταστροφή της πλησιάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου