Οι Έλληνες αγρότες κινδυνεύουν να χάσουν 4,2 δισ. ως το 2020

Στη περίπτωση των αγροτών, «πραγματικά λεφτά υπάρχουν» και οι περισσότεροι Έλληνες παραγωγοί κινδυνεύουν, αν δεν οργανωθούν σε ομάδες και συνεταιρισμούς, να μη μπορέσουν να επωφεληθούν από τα 4,2 δις. ευρώ που προορίζονται μέχρι το 2020 για το λεγόμενο «ΕΣΠΑ της Γεωργίας» ( 2ος πυλώνας του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης).

 Παραγωγοί και οργανώσεις του κλάδου φρέσκων φρούτων και λαχανικών πρέπει να τρέξουν

για να προλάβουν για τα κονδύλια του νέου ΕΣΠΑ – αφού μάλιστα η Κοινότητα στρέφεται στη μείωση των στρεμματικών επιδοτήσεων- ενώ παράλληλα, πρέπει να τρέξει και το υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ( ΠΑΠΕΝ) , για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα αφορά τους συλλογικούς φορείς του αγροτικού κόσμου, αφού ο σχετικός νόμος που τροποποιήθηκε μόλις πέρυσι(ο 4015/2011), «είναι πολύ πρόχειρος, γεμάτος ελλείψεις και ουσιαστικά ανεφάρμοστος», όπως τόνισαν διευθυντικά στελέχη του ΥΠΑΠΕΝ.

Η ελληνική παραγωγή, με την υψηλή ποιότητα που τη χαρακτηρίζει πρέπει σε μικρό χρόνο να κάνει τεράστια βήματα σε θέματα αυτό- οργάνωσης, αν θέλει να αξιοποιήσει τη μεγάλη ζήτηση για φρέσκα φρούτα και λαχανικά, που υπάρχει στη διεθνή αγορά. Τα πρότυπα υπάρχουν, στον ευρωπαϊκό χώρο και θα πρέπει να ακολουθηθούν. 

Άλλωστε, από τα Κοινοτικά Ταμεία κάθε έτος διατίθεται για τα φρούτα και τα λαχανικά ποσό 1 δισ.ευρώ. 

Τα παραπάνω τονίσθηκαν σε παράλληλη εκδήλωση με θέμα «Δομές του Κλάδου των Φρέσκων Φρούτων & Λαχανικών», που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο πλαίσιο της πρώτης διεθνούς έκθεσης «Freskon 2015».

Οι Έλληνες αγρότες δεν συνεργάζονται, δεν οργανώνονται σε ομάδες και συνεταιρισμούς γιατί δε βλέπουν ικανοποιητικά αποτελέσματα στη διαχείριση  της παραγωγής τους οπότε δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το κόστος μιας τέτοιας συμμετοχής. Βεβαίως, το φαινόμενο αποδίδεται από  τους ίδιους τους συνεταιριστές και στη νοοτροπία του Έλληνα, που βάζει την ατομικότητα πάνω από τη συλλογικότητα. 

Έτσι, στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 134 οργανώσεις παραγωγών(στοιχεία 2013) από τις οποίες περνάει μόλις το 11% της παραγωγής, όταν το 2010, ήταν κοντά στο 14%. 

Σε αυτή τη φάση, όπως είπε η κ. Αν. Μακρή της Δ/νσης Συστημάτων Καλλιέργειας του ΥΠΑΠΕΝ, έχει διαμορφωθεί το προσχέδιο του νέου νόμου και έχει ήδη δοθεί, σε εσωτερική διαβούλευση. 

Όπως τόνισε η κ. Ελ. Αθανασοπούλου, γεν. διευθύντρια Φυτικής Παραγωγής, το διακύβευμα για τον κλάδο είναι μεγάλο, καθώς μάλιστα παράγονται πιστοποιημένα, υψηλής ποιότητας και αξίας προϊόντα τα οποία υπόσχονται προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης που σε αξία φτάνουν τα 3 δισ.ευρώ ετησίως, με 1,6 δισ. στα κηπευτικά και 1,4 δισ. στα φρούτα.  

Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση 

Ο κλάδος έχει ανάγκη από συλλογικότητες και, από μία Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Φρούτων & Λαχανικών,  στο πλαίσιο της προσπάθειας της χώρας να προσαρμοστεί στο ισχύον Κοινοτικό καθεστώς.

«Ο κλάδος στην Ελλάδα αντιπροσωπεύει το 2% της γεωργικής έκτασης, αλλά το 32% της αξίας των παραγόμενων προϊόντων και το 40% των αντίστοιχων εξαγωγών», είπε ο κ. Στέλιος Δρυς, δ/νων σύμβουλος της «FOOD STANDAR», υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει στα φρούτα και τα λαχανικά να δημιουργηθεί διεπαγγελματική οργάνωση, όπως έχει γίνει με το κρασί και το κρέας. 

Η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση, προτείνεται να χρηματοδοτείται από μία ανταποδοτική εισφορά (tax parafiscal), πολύ χαμηλή και να οργανωθεί σε δίκτυο αποκεντρωμένων διευθύνσεων. 

Συνεταιρισμοί με τζίρους κουλουρά

Σκληρή κριτική για τον κλάδο έκανε ο πρόεδρος της «ΖΕΥΣ Ακτινίδια ΑΕ», Δημήτρης Μανώσης,  ο οποίος μίλησε για «ακολασία κακοδιαχείρισης» στους συνεταιρισμούς, από τότε που η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ και, παράλληλα, αρνητικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα. 

«Φτάσαμε να έχουμε τη δεύτερη θέση, σε αριθμό συνεταιρισμών, με 9.670 οργανώσεις που έχουν μέσο κύκλο εργασιών 120.000 ευρώ, όσο ένας κουλουράς. Ευτυχώς υπάρχουν και οι καλές εξαιρέσεις, από αυτούς που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρχει κάθετη οργάνωση με διακριτούς ρόλους, που αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να λειτουργούν με κέρδος, ότι πρέπει να επενδύουν σε έρευνα, υποδομές, ανάπτυξη», τόνισε ο κ. Μανώσης προσθέτοντας ότι «οι συνεταιρισμοί είναι απαραίτητοι για την Ελλάδα, με τους μικρούς και διάσπαρτους κλήρους». 

Επίσης, μίλησε για ανυπαρξία στην ερευνητική υποστήριξη των παραγωγών.  «Εμείς», είπε, «αναθέσαμε έρευνα για νέες ποικιλίες ακτινιδιάς στο εξωτερικό» και τη χρηματοδοτούμε. 

Τώρα είναι πλέον οι συνθήκες ώριμες για να δημιουργηθούν ενώσεις και ομάδες παραγωγών. «Δεν μπορείς να παράγεις, βλέποντας τι παράγει ο γείτονας»,  τόνισε ο κ. Χρήστος Γιαννακάκης, σύμβουλος του ΑΣ «Venus Growers», προσθέτοντας ότι πέραν του ότι μόνο έτσι θα οργανωθεί σωστά η παραγωγή, η μεταποίηση, η τυποποίηση και η εμπορία των προϊόντων, ενώ επίσης θα καταπολεμηθεί και η πληγή του παρεμπορίου.