Βόμβα για το Ασφαλιστικό από το Ελεγκτικό Συνέδριο

Τέσσερα είναι τα κύρια σημεία, πάνω στα οποία βασίζεται η γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου περί αντισυνταγματικότητας του Σχεδίου Νόμου για το Ασφαλιστικό, όπου καταγράφεται χωρίς όμως να κρίνονται και οι εξαιρέσεις βουλευτών, αιρετών οργάνων των ΟΤΑ και άλλων υπό προϋποθέσεις.

Συγκεκριμένα, ο Γενικός Επίτροπος της Επικρατείας, Μιχ. Ζυμής, αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής σημεία:

1. δεν έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αναλογιστικές μελέτες, προκειμένου να φανεί η βιωσιμότητα του επίμαχου νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό.
Αναφέρει χαρακτηριστικά: "Δεν συνάγεται ότι έχουν συνταχθεί και ληφθεί υπόψη αναλογιστικές μελέτες, ώστε να μπορεί να τεκμηριωθεί ότι το πλέγμα των διατάξεων αυτών και οι απονεμόμενες εφεξής παροχές, σε συνδυασμό με τα επιβαλλόμενα στους ασφαλισμένους βάρη θα λειτουργήσει μελλοντικά επ’ ωφελεία των συνταξιούχων και θα επιφέρει, έστω και μακροπρόθεσμα, μία δίκαιη εξισορρόπηση του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος (βιωσιμότητα συνταξιοδοτικού συστήματος) με τον νυν επιχειρούμενο περιορισμό των δικαιωμάτων και των νομίμων προσδοκιών τους, ούτε και αιτιολογείται η αδυναμία θεσμοθέτησης ηπιότερων εναλλακτικών μέτρων για την κατηγορία των συνταξιούχων που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος σχεδίου νόμου  και να εξετασθεί η συνολική επιβάρυνσή της από τα διαδοχικώς θεσπιζόμενα σε βάρος της μέτρα (άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος)"
2. δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι και λοιποί υπάλληλοι δεν δύναται να ανήκουν στον ίδιο ασφαλιστικό οργανισμό.
Κατά τη γνωμοδότηση: "Η υπαγωγή με νόμο σε ενιαίο ασφαλιστικό οργανισμό των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών με τους λοιπούς εργαζόμενους δεν συνάδει με τη θέση που το ισχύον Σύνταγμα επιφυλάσσει σ’ αυτούς, δεδομένου ότι αυτή συνιστά συνταγματικό κεκτημένο, η ανατροπή του οποίου απαιτεί αναθεώρηση των σχετικών συνταγματικών διατάξεων. Περαιτέρω, η ρύθμιση αυτή θέτει ζήτημα αντίθεσης στην αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που απορρέει από το κράτος δικαίου, δοθέντος ότι η υπαγωγή των εργαζομένων στο σύστημα κοινωνικής ή επαγγελματικής ασφάλισης αποτελεί ουσιώδη παράγοντα που εκτιμάται κατά την επιλογή του επαγγέλματος. Ενόψει αυτών, το υπό εξέταση σχέδιο νόμου, εφόσον στηρίζεται στην ενιαία ασφαλιστική αντιμετώπιση προσώπων που σύμφωνα με το Σύνταγμα δεν μπορούν να υπαχθούν στον ίδιο ασφαλιστικό οργανισμό, εγείρει ζήτημα αντισυνταγματικότητας στο σύνολό του, καθόσον ανατρέπεται το νομοθετικό του θεμέλιο".
3. αυξήσεις συντάξεων δεν μπορούν να γίνουν με υπουργική απόφαση, αλλά με Νόμο.
Όπως εξηγεί ο Μιχ. Ζύμης, "Εξουσιοδοτούνται οι υπουργοί Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να ρυθμίσουν με κοινή απόφασή τους κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των προεκτεθεισών διατάξεων. Επισημαίνεται ότι η νομιμότητα της εν λόγω εξουσιοδοτικής διάταξης έχει ως όριο τις διατάξεις των άρθρων 73 παρ. 2 και 80 του Συντάγματος, σύμφωνα με τις οποίες οι προϋποθέσεις για την απονομή ή την αύξηση των συντάξεων πρέπει να καθορίζεται με νόμο και όχι με την έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης ύστερα από νομοθετική εξουσιοδότηση (πρβλ. ΕΣ Ολομ. Πρακτικά της 5ης Ειδικής Συνεδρίασης της 30ης Ιουνίου 2010)".
4. η εξαίρεση ασφαλισμένων από την κατώτερη σύνταξη των 384 ευρώ, όπως διατυπώνεται στο επίμαχο Σχέδιο Νόμου, εγείρει ζητημα συνταγματικότητας.
Ειδικότερα, "σχετικά με την εξαίρεση ασφαλισμένων από τις διατάξεις περί κατώτατης σύνταξης, η εν λόγω διάταξη (παρ. 6) ενδέχεται να εγείρει ζήτημα παραβίασης του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος».
Παράλληλα, στη γνωμοδότηση επισημαίνονται και άλλα σημεία, τα οποία ενδέχεται να παραβιάζουν το Σύνταγμα, όπως ανάμεσα σε άλλα, είναι οι περικοπές κατά 60% της κύριας σύνταξης  σε απασχολούμενους συνταξιούχους, αλλά και τα "αυθαίρετα", όπως χαρακτηρίζονται, κριτήρια για τον περιορισμό της σύνταξης του επιζώντος συζύγου,

Εξαιρέσεις βουλευτών

Τέλος, ο Γενικός Επίτροπος της Επικρατείας αναφέρεται και στις εξαιρέσεις από το γενικό κανόνα που αφορούν ορισμένες κατηγορίες, όπως είναι, μεταξύ των άλλων, βουλευτές  και αιρετά όργανα των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμίδας, συνταξιούχοι Εθνικής Αντίστασης ΟΓΑ, ανασφάλιστοι Αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης. 
Παρατηρεί ότι αν και με το Νομοσχέδιο "επιδιώκεται ως γενικός κανόνας η  λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης",  υφίστανται οι συγκεκριμένες εξαιρέσεις, χωρίς όμως να θέτει ζήτημα αντισυνταγματικότητας.
Συγκεκριμένα, υποστηρίζει: "Εισάγεται εξαίρεση, για τους  παθόντες από τρομοκρατική ενέργεια ή βίαιο συμβάν, όσους δικαιούνται πολεμική σύνταξη ή σύνταξη αναπήρου οπλίτη ειρηνικής περιόδου ή σύνταξη Εθνικής Αντίστασης ΟΓΑ ή ανασφάλιστου Αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης, λογοτέχνες – καλλιτέχνες που δικαιούνται σύνταξη από το Δημόσιο, βουλευτές  και αιρετά όργανα των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμίδας, όσους λαμβάνουν προσωπικές συντάξεις καθώς και όσους δικαιούνται σύνταξη αναπηρίας η οποία προήλθε εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης. Παρατηρείται ότι οι εν λόγω εξαιρέσεις εισάγονται παρά το γεγονός ότι με τις εισαγόμενες ρυθμίσεις επιδιώκεται ως γενικός κανόνας η  λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης βάσει ενιαίων κανόνων για όλους, χωρίς διακρίσεις  (άρθρο 1 παρ. 3), για το σκοπό δε αυτό γίνεται προσπάθεια ενοποίησης πλήθους διαφορετικών περιπτώσεων (είναι χαρακτηριστική η αναφορά στην αιτιολογική έκθεση περί συντάξεων του ΙΚΑ, υπολογιζομένων με 930 διαφορετικούς τρόπους)".

news247.gr