Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Η γυμναστική μάς προστατεύει από 13 μορφές καρκίνου

Όποιος χρειάζεται ένα ισχυρό κίνητρο για να σηκωθεί από την καρέκλα και να αρχίσει να γυμνάζεται, μπορεί να το βρει σε μία νέα ανάλυση που αποκαλύπτει ότι, εκτός από όλα τα άλλα οφέλη που παρέχει στην υγεία, η συστηματική γυμναστική μειώνει σημαντικά και τον κίνδυνο εκδηλώσεως όχι μίας ούτε δύο, αλλά 13 διαφορετικών μορφών καρκίνου.Μάλιστα η αντικαρκινική δράση της δεν περιορίζεται στους ανθρώπους με φυσιολογικό σωματικό βάρος, αλλά επεκτείνεται και σε όσους διαθέτουν περιττά κιλά.Η άποψη ότι η άσκηση μειώνει την επιρρέπεια στον καρκίνο ασφαλώς δεν είναι καινούργια.


Πολλές μελέτες κατά το παρελθόν έχουν δείξει πως όσοι γυμνάζονται συστηματικά τείνουν να εκδηλώνουν καρκίνο με μειωμένη συχνότητα, σε σύγκριση με όσους διάγουν καθιστική ζωή.

Ωστόσο οι μελέτες αυτές είχαν ως επί το πλείστον εστιασθεί στην δυνητική συσχέτιση μεταξύ της γυμναστικής και ορισμένων συχνών καρκίνων, όπως αυτός του μαστού στις γυναίκες και οι καρκίνοι του παχέος εντέρου και του πνεύμονα στα δύο φύλα.

Έτσι, ανοικτό παρέμενε το ερώτημα αν θα μπορούσε να δράσει προστατευτικά και εναντίον άλλων μορφών της νόσου.

Για να βρουν μία απάντηση, επιστήμονες από το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) των ΗΠΑ, το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και από ερευνητικά κέντρα ανά τον κόσμο, εξέτασαν συνδυαστικά 12 μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες που άρχισαν πριν από πολλά χρόνια σε ΗΠΑ και Ευρώπη.

Οι μελέτες αυτές είχαν συμπεριλάβει 1,44 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες που είχαν συμπληρώσει αναλυτικά ερωτηματολόγια για την άσκηση, την ένταση και τη συχνότητά της.

Οι μελέτες είχαν επίσης καταγράψει ποιοι και πόσοι εθελοντές εκδήλωσαν καρκίνο έπειτα από τουλάχιστον μία δεκαετία παρακολούθησης.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στο τρέχον τεύχος του ιατρικού περιοδικού «JAMA Internal Medicine», χρησιμοποιώντας εξελιγμένες μεθόδους στατιστικής ανάλυσης κατόρθωσαν να υπολογίσουν πόσο επηρέαζε η ήπιας ή μεγάλης εντάσεως γυμναστική (λ.χ. το βάδην και το τζόγγινγκ, αντιστοίχως) τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου.

Η επίδρασή της απεδείχθη ότι ήταν καθοριστική.

Ακόμα και οι εθελοντές που γυμνάζονταν με μέτρια ένταση και για λίγη ώρα τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν τις 13 μορφές καρκίνου, σε σύγκριση με όσους δεν γυμνάζονταν καθόλου.

Οι καρκίνοι αυτοί ήταν του μαστού, του πνεύμονα και του παχέος εντέρου (σε συμφωνία και με τις παλαιότερες μελέτες), αλλά και του ήπατος, του οισοφάγου, του νεφρού, του στομάχου, του ενδομητρίου, του αίματος, του μυελού των οστών, της κεφαλής & τραχήλου, του πρωκτού και της ουροδόχου κύστεως.

Η νέα ανάλυση έδειξε ακόμα πως όσο περισσότερο γυμνάζονταν οι εθελοντές, τόσο το καλύτερο.

Όταν συγκρίθηκαν εκείνοι που γυμνάζονταν περισσότερο απ’ όλους με εκείνους που γυμνάζονταν λιγότερο απ’ όλους, οι καλογυμνασμένοι διαπιστώθηκε ότι είχαν κατά 20% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν τις περισσότερες από τις 13 προαναφερθείσες μορφές καρκίνου.

Ακόμα καλύτερο, δε, ήταν το εύρημα ότι η προστατευτική δράση της άσκησης παρέμεινε ισχυρή όταν οι ερευνητές συνυπολόγισαν το σωματικό βάρος των εθελοντών. Στην πραγματικότητα, οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι εθελοντές που γυμνάζονταν συστηματικά, διέτρεχαν μειωμένο κίνδυνο καρκίνου σε σχέση με τους υπέρβαρους που περνούσαν τις μέρες τους αναπαυτικά καθισμένοι στις καρέκλες.

Ναι μεν, αλλά...

Βέβαια, η νέα ανάλυση συσχέτισε την συστηματική γυμναστική με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δύο άλλων μορφών καρκίνου: του κακοήθους μελανώματος στο δέρμα και του βραδέως εξελισσόμενου καρκίνου του προστάτη.

Τα ευρήματα αυτά μπορούν εύκολα να ερμηνευθούν με βάση δύο χαρακτηριστικά των ασκουμένων, έσπευσε να εξηγήσει ο επικεφαλής ερευνητής δρ Στήβεν Μουρ, από το NCI.

Το πρώτο είναι πως οι ασκούμενοι είθισται να γυμνάζονται (και) σε υπαίθριους χώρους, επομένως «είναι πιθανότερο να υποστούν ηλιακά εγκαύματα, συγκρινόμενοι με όσους περπατούν σπανίως κάτω από τον ήλιο - και τα εγκαύματα είναι ισχυρός παράγοντας κινδύνου για μελάνωμα», είπε.

Πρακτικά αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν πρέπει να βγαίνετε για τζόγγινγκ ή βάδην, δίχως να αλείψετε πρώτα όλα τα εκτεθειμένα τμήματα του σώματός σας με άφθονο αντηλιακό, καθώς και ότι θα αποφεύγετε την υπαίθρια άσκηση τις ώρες που «καίει» περισσότερο ο ήλιος - ειδάλλως θα πρέπει να φοράτε ρούχα που καλύπτουν το σώμα, καπέλο με φαρδύ γείσο και, βεβαίως, γυαλιά ηλίου.

Όσον αφορά τους βραδέως εξελισσόμενους προστατικούς όγκους, η αυξημένη συχνότητά τους μπορεί να εξηγηθεί πολύ απλά με την αυξημένη προσοχή που δίνουν οι ασκούμενοι στην υγεία τους - μία προσοχή που εκφράζεται και με τα πιο συχνά τσεκ απ, τα οποία μοιραία αποκαλύπτουν και την παρουσία μη απειλητικών όγκων, είπε ο δρ Μουρ.

Πώς μπορεί, όμως, να μας προστατεύει η άσκηση από τον καρκίνο;

Ο αιτιολογικός μηχανισμός δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί, αλλά πιθανότατα αποτελεί συνδυασμό ορμονικών μεταβολών, φλεγμονωδών διεργασιών, μεταβολικών λειτουργιών και ενεργειακής ισορροπίας, απάντησε ο δρ Μουρ, που είναι ο ίδιος δρομέας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου