Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Συγκίνησε το κοινό των Γιαννιτσών η εκδήλωση για την Οδύσσεια των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική


Εξαιρετικές εντυπώσεις άφησε στο πολυπληθές κοινό που κατέκλυσε την φιλόξενη αίθουσα του Δημοτικού Συμβούλιου του Δήμου Πέλλας την Δευτέρα 7-11-2016 για να παρακολουθήσει την 3η εκδήλωση του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου Γιαννιτσών της 21ής περιόδου 2017-17. Η εκδήλωση που πραγματοποίησε η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «Ο  Φίλιππος» σε συνεργασία με την ΔΗΚΕΠΑ Πέλλας εστέφθη με επιτυχία, καθότι o κεντρικός ομιλητής κ. Βασίλης Τζιτζής,

κοστολόγος, στατιστικολόγος, πρώην Ύπατος Γραμματέας της "Παμμακεδονικής" και πρώην Γραμματέας του Μακεδονικού Συλλόγου του Σικάγου ανέπτυξε το θέμα: «Η Οδύσσεια των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική».

    
Η μετανάστευση , ανέφερε ο ομιλητής, ξεκινά  από το πρώτο κύτταρο της κοινωνίας, την οικογένεια, παρασέρνει την μικρή κοινότητα, αν οι συνθήκες είναι ώριμες για την ομαδική έξοδο, μεταδίδεται στην ευρύτερη περιοχή και στο τέλος παίρνει χαρακτήρα στοιβάδας. Φυσικά η αιτία είναι η επιβίωση, η οποία άμεσα συνδέεται με την οικονομική ευρωστία ή μαρασμό της τοπικής ή ευρύτερης οικονομίας. Η οικειοθελής μετανάστευση  μπορούμε να πούμε ότι είναι διακοπές και η αναγκαστική, δουλεία. Με φυσιολογικές συνθήκες κανένας δεν θα άφηνε τον τόπο του να πάει στην ξενιτειά.
      Ο άνθρωπος όταν πεινάσει, παύει να είναι άνθρωπος, ξαναγυρίζει στο φυσικό του περιβάλλον και γίνεται ζώον, παύει να υπακούει στους κοινωνικούς νόμους και υπακούει μόνο στους φυσικούς νόμους. Οι έντονες κοινωνικές ανισότητες, η συστηματική καταλήστευση του μόχθου του αγρότη εκ μέρους των εμπόρων και ο παραγκωνισμός εκ μέρους του κράτους, δίνουν το έναυσμα στην σκέψη για φυγή, για ξέσκασμα της οργής, όχι εναντίον του ιδίου του κράτους του, για να μην το χειροτερέψει, αλλά δίνοντας τόπο στην οργή παίρνει των ομματιών του και όπου βγάλει η άκρη.                                                                                                                       
   
Είναι η πιο σωστή λύση, εφ’ όσον υπάρχει κάποιος τόπος να τον δεχτεί, έστω και με τους χειρότερους όρους εργασίας, αλλά είναι η πιο νηφάλια απόφαση να πάρει τον δρόμο της ξενιτειάς και με την σύγχρονη ονομασία της μετανάστευσης. Μια πρόσκληση, μια σύσταση είναι μεγάλη υπόθεση για την απόπειρα. Είναι όμως και φορές που ξεκινάς χωρίς αυτά, από απελπισία και απογοήτευση. Κάποτε τα καταφέρνεις, να φτάσεις μέχρι τον χωριανό σου, ή τον ξάδερφό σου  ή τον γείτονά σου και σε βάζουν να κοιμηθείς στην ίδια τρώγλη με άλλους έξι και είσαι πολύ ευχαριστημένος.  Δεν έχεις επιλογή προορισμού, δουλειά να είναι και όπου θέλει ας είναι και ότι θέλει ας είναι.                                                                                                        
  Πρέπει να ήταν ξεχωριστή πάστα οι άντρες και οι γυναίκες που πήραν την απόφαση να περάσουν τον απειλητικό ωκεανό και να ρίξουν ρίζες σ' ενα άγνωστο κόσμο, χωρίς εφόδια, χωρίς καμμιά βεβαιότητα επιτυχίας. Ήρθαν γιατί η χώρα που θα έκαναν καινούργια τους πατρίδα είχε γκρεμίσει τους φραγμούς που σε άλλες χώρες περίσφυγγαν την προσωπική πρωτοβουλία και έφεση και στραγγάλιζαν τις ικανότητες και προσδοκίες του ανθρώπου.                                                                                                                           
   
Εκεί στην μεγάλη χοάνη που τα χωνεύει όλα σε ένα μείγμα ξένης εθνοχώνευσης αναγκαστικά και ο μετανάστης πέφτει μέσα και βγαίνει με το μείγμα ένα κοινωνικό λουκάνικο και σε πέντε δέκα χρόνια δεν τον ξεχωρίζεις από τους ντόπιους. Εκτός από λίγους, που θα παραμείνουν έλληνες, επιμένοντας με πείσμα στον ελληνισμό τους και δεν θα παρασυρθούν από τις σειρήνες τις ξενιτειάς, αλλά θα συνεχίσουν να μιλούν την ελληνική να διαβάζουν ελληνικά βιβλία και γενικά να συμβαδίζουν με τον πολιτισμό και την νοοτροπία της Ελλάδας.
     Η Αμερική, όπως χαρακτηριστικά είπε, είναι ίσως η μόνη χώρα που αγκαλιάζει τον μετανάστη σαν δικό της παιδί, διότι η Αμερική είναι μια μητριά, όλα της τα παιδιά είναι μετανάστες ή γιοί και θυγατέρες μεταναστών.  Με τον καιρό ο μετανάστης προσαρμόζεται στις συνθήκες της κοινωνίας που τον δέχτηκε. Μαθαίνει υποτυπωδώς τα δικαιώματα του εργάτη χωρίς να είναι κομμουνιστής, μαθαίνει να αποταμιεύει το περίσσευμα του, χωρίς να είναι καπιταλιστής. Μα πάνω από όλα μαθαίνει να σέβεται τους νόμους.                                                                                                   
   
   Ο κάθε μετανάστης είναι και μια ξέχωρη ιστορία. Αν ξεκίνησε παντρεμένος, σε λίγο θα πάρει και την γυναίκα του κοντά και θα φροντίζουν ο παππούς και η γιαγιά τα παιδιά, με δική τους ευθύνη και φροντίδα, για να προκόψουν τα παιδιά τους.  Αν έφυγε ανύπαντρος ή θα γυρίσει στην πατρίδα του να πάρει το κορίτσι, που το υποσχέθηκε, ότι και να γίνει θα γυρίσει να την  πάρει ή θα γνωρίσει την αδερφή του νέου φίλου που γνώρισε στην δουλειά και θα γίνει το προξενιό ή κάπως διαφορετικά. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα παιδιά ακολουθούν το σχολικό πρόγραμμα της χώρας υποδοχής και πάνε σχολείο σαν να είναι στην Πατρίδα τους.                                                
Εδώ μέσα βρίσκεται το κομμάτι της κατάρας της μετανάστευσης, διότι τα παιδιά που γεννιούνται εκτός Ελλάδας, δεν μπορούν να έχουν την φυσιολογική ελληνική ανατροφή, όπως την έχουν τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα και δεν μπορούν να νοιώσουν αυτό που νοιώθουν αυτά που γεννήθηκαν εδώ. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργείται με την μετανάστευση, διότι τα παιδιά με την πάροδο του χρόνου ξεχνάνε ακόμη και την ελληνική γλώσσα και αν παντρευτούν ελληνοπούλα θα διατηρήσουν για ένα διάστημα τα ήθη και τα έθιμα, αλλά στο τέλος θα συγχωνευτούν στην κοινωνία που ζουν και θα γίνουν ένα σώμα μ’ αυτήν.                                                                                     
      Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε για την εξερεύνηση της Αμερικής και για τους πρώτους  Έλληνες που ήλθαν στο Σικάγο, όπου και αυτός έζησε για 39 χρόνια. Περιέγραψε τις δυσκολίες της προσαρμογής τους, τις προσπάθειες να ιδρύσουν στην αρχή μια εκκλησία και στη συνέχεια ένα σύλλογο.  
                                                                             
   
Ο πρόεδρος της Εταιρείας Κ. Κάμτσης, ευχαρίστησε τον ομιλητή (ο οποίος υπ'όψιν διέθεσε βιβλία του στους παρευρισκόμενους) για την συγκινητική παρουσίαση του θέματος, όπως επίσης και το μουσικό σύνολο (Δημ. Ζημπίδη και Άννας Κανσίζογλου) που επένδυσαν μουσικά την εκδήλωση με τραγούδια της ξενητειάς. Στον ομιλητή δώθηκαν εκδόσεις της εταιρείας και τοπικά κρασιά του οινοποιείου "Κτήμα Λίγα", που εδώ και αρκετά χρόνια συνεισφέρει στους εκάστοτε εισηγητές. Επίσης ο ομογενής και στέλεχος της "Παμμακεδονικής" κ. Δαμιανίδης Ναπολέων, προσέφερε στον ομιλητή και φίλο του από παλιά, ένα μουσικό όργανο (μπουζούκι) ως δώρο.                                                                

Άλλη μια εκδήλωση του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου Γιαννιτσών, την οποία συντόνισε ο υπεύθυνός του Βασίλης Τραούδας, στέφθηκε με επιτυχία και η αθρόα προσέλευση του κοινού στην εκδήλωση, φανέρωσε την ευαισθησία και το ενδιαφέρον του για τα θέματα που παρουσιάζονται.                                                                   
   Η επόμενη εκδήλωση έχει προγραμματισθεί για την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 19.00' στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στα Γιαννιτσά, με ομιλητή τον κ. Ιωάννη Παρίση, Υποστράτηγο ε.α. Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων. Πρόεδρο της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων και θέμα:                                         "Ο Αριστοτέλης και ο Μέγας Αλέξανδρος. - Συνάντηση δύο μεγαλοφυών. Πώς ο "Γιγάντειος Νούς" δημιούργησε τον  "Φιλόσοφο Κατακτητή"".  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου