Αντί για γραβάτα, πάμε προς ανώμαλη προσγείωση στο Eurogroup

Η διαφωνία ελληνικής και γερμανικής κυβέρνησης, σχετικά με το Eurogroup της Πέμπτης ξεκινά από τα… βασικά. Την ατζέντα της συζήτησης. Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι είναι ώρα να συζητηθεί το θέμα των μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους. Αντίθετα, η πλευρά των Γερμανών αποκρούει κάθε ανάλογη κουβέντα, την οποία και τοποθετεί στα μέσα του 2018.Το αφήγημα της κυβέρνησης Τσίπρα υποστηρίζει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει
την εξουσιοδότηση από το υπουργικό του συμβούλιο, να μην συμφωνήσει σε πρόταση αντίστοιχη της 22ας του Μαΐου και να πάει το θέμα σε Σύνοδο Κορυφής. Η γερμανική πλευρά αντικρούει πως το θέμα είναι αρμοδιότητας Eurogroup.
Η ομιλία Τσίπρα στο υπουργικό έφερε σε πολλούς την ανάμνηση του καλοκαιριού του 2015. Τότε που όλα κινούνταν στη σφαίρα της «ρήξης», είτε για εκείνους που την ζητούσαν, είτε για εκείνους που την ξόρκιζαν. Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο σήμερα;
Μοιάζει δύσκολο. Σαφώς δυσκολότερο από το καλοκαίρι του 2015. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας είχε λαϊκή στήριξη που όμοιά της δεν είχε φανταστεί άλλος πρωθυπουργός στα χρόνια της κρίσης. Φάνηκε στην συγκέντρωση του «Όχι» πριν το δημοψήφισμα. Φάνηκε στο ίδιο το δημοψήφισμα. Φάνηκε ακόμα και στη στήριξη που είχε στις εκλογές έπειτα από τον «επώδυνο» συμβιβασμό στην διαπραγμάτευση.
Δύο χρόνια και αρκετά πακέτα μέτρων μετά όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται δημοσκοπικά στα όρια του ποσοστού του Μαΐου του 2012 και ο Αλέξης Τσίπρας δεν απολαμβάνει πλέον την αποδοχή που είχε το πρώτο εξάμηνο του 2015.Οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές έχουν μάθει να ζουν ψηφίζοντας ό,τι τους ζητηθεί παρά τις όποιες διαφωνίες.
Πως θα μπορούσε να στηριχθεί μια πορεία ρήξης ενάντια στις επιλογές Σόιμπλε, όταν το επιχείρημα του συμβιβασμού τον Ιούλιο του ’15, ήταν πως «την ρήξη θέλει ο Σόιμπλε»; Τα όσα επιστράτευσε ο Έλληνας πρωθυπουργός περί «μη τήρησης των δεσμεύσεων από την πλευρά των δανειστών» στα άρθρα του σε Die Welt και Le Monde ίσχυαν και τότε και δεν φάνηκαν αρκετά για να αλλάξουν την απόφασή του.
Η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών εντός και εκτός Ελλάδας θεωρεί λίγο έως πολύ δεδομένο το αποτέλεσμα του Eurogroup της Πέμπτης. Η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει γιατί η Ελλάδα έχει πάρει τα μέτρα που έπρεπε. Η δόση θα εκταμιευθεί, ενώ πιθανότατα θα είναι μεγαλύτερη από ότι αρχικά περίμενε η ελληνική πλευρά. Το ΔΝΤ θα πάρει μέρος στο πρόγραμμα με ρόλο τεχνικού συμβούλου χωρίς χρήματα, μέχρι να υπάρξει η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους.
Μέτρα για το χρέος και ένταξη στο QE όμως, δεν βλέπει κανείς. Και επειδή η επιλογή της ρήξης μοιάζει μακρινή όσο και το καλοκαίρι του 2015, πιθανότατα η ελληνική κυβέρνηση ανεβάζει τους τόνους για να πετύχει τους καλύτερους δυνατούς όρους, για τα θέματα που πράγματι, βρίσκονται στο τραπέζι.