«Ὑπέρ τῆς Δημοκρατίας ἤ περί ἀνέμων καί ὑδάτων;»)
Ἀξιότιμε κ. Χρ. Σαχπατζίδη,
Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς θά ἤθελα νά σᾶς κάνω σαφές πώς γράφοντας τά παρακάτω, ὡς ἀπάντηση στό κείμενο-ἐπιστολή πού δημοσιεύσατε διαδυκτιακά σέ εὐάριθμα ἰστολόγια , δέν αἰσθάνομαι ἀπέναντί σας καμία δυσκολία καί καμία ἐχθρότητα. Πιστεύω ὅτι τό ἴδιο θά αἰσθάνεσθε κι ἐσεῖς.
Ἀν θά μοῦ ἐπιτρέπατε
κάποιο ὁρισμό τῶν προϋποθέσεων, ἀπό τούς πάμπολλους, γιά τήν πολυσήμαντη ἔννοια τῆς δημοκρατίας, θά ἔλεγα πώς βασική προϋπόθεση τῆς δημοκρατίας εἶναι νά ἐκφραζόμαστε
ἐλεύθερα, νά διαφωνοῦμε ἐλεύθερα καί νά μήν ἐχθρευόμαστε, φανερώνοντας ἔτσι καί τή μεγάλη ἐσωτερική μας ἐλευθερία καί δημοκρατία. Ἐπιπλέον, δέν θεωρῶ καθόλου ἀπίθανο στήν ἄλλη ζωή νά εἶμαι αὐτός πού θά
σᾶς ζητᾶ νά μοῦ κομίσετε
στάλες δροσισμοῦ στήν ὀδύνη τῆς κολάσεως, πού πιθανόν θά εὑρίσκομαι, ὅπως προφανῶς ὑπαινίσεσθε
σέ κάποια σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς σας.
Θά ἤθελα, ἐπίσης, νά σᾶς ἐξηγήσω ἀμέσως τό λόγο γιά τόν ὁποῖο προέταξα στήν πρώτη μου ἐπιστολή τό ὄνομα τοῦ κ. Ἀχτσιόγλου. Ἐν πρώτοις σαφῶς δήλωσα ὅτι «δέν γνωρίζω ἄν αὐτός ὑπῆρξε ὁ συντάκτης τοῦ ἐν λόγῳ κειμένου». Γιατί διαμαρτύρεσθε γράφοντας
παραπλανητικά πώς «αὐθαιρέτως θεωρῶ ὡς τόν συγγραφέα τοῦ κειμένου τῶν 114» τόν κ. Ἀχτσιόγλου;
Γιατί αὐτή ἡ ἀσυνέπεια; Ἐπίσης, πῶς καί σᾶς διέφυγε (ἕναν νομικό πού θά ἔπρεπε νά ἐξετάζει καί τίς λεπτομέρειες) ὅτι ἀμέσως μετά
τό ὄνομα τοῦ κ. Ἀχτσιόγλου ἔγραψα «καί ὅλοι οἱ
ἀγαπητοί φίλοι καί συμπολίτες πού ὑπογράφετε τό κείμενο τῶν 114»; Ἄς εἶναι! Προέταξα, ὅμως, τό ὄνομα τοῦ κ. Ἀχτσιόγλου, περισσότερο λόγω τοῦ ὅτι τά e-mails τοῦ κειμένου τῶν «114», πού ἀπεστάλεισαν μέ μαζική ἀποστολή πρός 118 πρόσωπα (ἀπό αὐτούς ὑπέγραψαν οἱ 114), εἶχαν ἀποστολέα αὐτόν τόν ἴδιο! Ὅπως, ἐπίσης, εἶδα στό συνοδευτικό σημείωμα τοῦ e-mail πρός τούς «114» ὅτι ὁ συντάκτης του γράφει σέ α΄ ἑνικό πρόσωπο: «Είμαι σίγουρος πως αυτές οι σκέψεις απασχολούν
όλους και όλες μας. Αν δεν έχετε αντιρρήσεις, μπορείτε να υπογράψετε το
παρακάτω κείμενο, στέλνοντας μήνυμα thaxts@gmail.com...». Ἐνῶ δέν σᾶς
διαφεύγει τίποτα ἀπό τά
παραπάνω, σκόπιμα μοῦ
καταλογίζετε ὑποτιμητική πρός τούς ὑπόλοιπους 113 συμπεριφορά καί πώς,
τέλος, ἐκτίθεμαι αὐτοϋποτιμώμενος, «αφού παραμελώ
βασικούς κανόνες διακριτικής συμπεριφοράς». Δυσκολεύομαι νά ἑρμηνεύσω τήν φαινόμενη εὐθιξία καί τήν ἀμηχανία σας!
Σαφῶς καί στό κείμενό μου «Περί
δημοκρατικῆς εὐαισθησίας καί κλίματος δυσανεξίας» εκφράζω πολιτικές θέσεις, πράγμα πού ἴσως σᾶς δυσαρέστησε. Καυχῶμαι γι᾿ αὐτό. Καυχῶμαι γιά τό ὅτι οἱ θέσεις μου ὑπῆρξαν
πολιτικές καί ὄχι κομματικές. Ὁ πολιτικός λόγος εἶναι αὐτός πού ὑπηρετεῖ τόν
πολίτη, τήν ἀνάγκη τοῦ πολίτη γιά ἀληθινή κοινωνία, γιά ἔκφραση πολιτισμοῦ. Ὁ κομματικός λόγος ὑπηρετεῖ
συμφέροντα, ἰδεοληψίες, ἀγκυλώσεις, προκατασκευασμένες φὀρμες, συχνά ἄσχετες μέ τή ζωή. Κομματισμός εἶναι τό ξεπούλημα τῆς συνείδησης σέ ἕνα κόμμα.
Ἀγαπητέ κ. Σαχπατζίδη, στ᾿ ἀλήθεια πιστεύετε πώς ὐπάρχει κάποιος σεμνός καί σοβαρός χριστιανός πού ἀναπαύεται καί συμφωνεῖ μέ ὅσα δήλωσε τόν τελευταῖο δύσκολο καιρό ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων; Παρακαλῶ συγχωρεῖστε με ἀλλά νομίζω πώς στό πρόσωπο τοῦ Μητρ. Καλαβρύτων βρήκατε τήν εὐκαιρία, γιατί ἡ περίπτωση σᾶς παρέχει ὑλικό, γιά νά δικαιολογεῖτε τήν ἀντιεκκλησιαστική
σας κριτική. Ἀπό τήν ἐπαφή μου μέ πλῆθος συνανθρώπων μου χριστιανῶν δέν συνάντησα οὔτε ἕναν πού ἐκφράζεται ἀπό τίς θέσεις του ἐν λόγῳ ἀρχιερέως. Γιά ἕναν χριστιανό αὐτά εἶναι αὐτονόητα. Δέν ἀκούσατε καθόλου νηφάλιες καί ήθικές
φωνές; Ἄν ὄχι, μή θυμώσετε καί πάλι, ἄν σᾶς πῶ πώς ἔχετε ἐπιλεκτική ἀκοή. Ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων εἶναι γνωστός γιά τήν ἰδιορρυθμία του καί δέν ἐκφράζει κανέναν ἀπό τούς ὑπόλοιπους ἀρχιερεῖς. Δέν μπορῶ ἐδῶ νά μή σᾶς ρωτήσω: στή σημερινή κυβέρνηση δέν ὑπάρχουν ΄΄ἀρχιερεῖς΄΄ πού ἡ συμπεριφορά, οἱ δηλώσεις, οἱ ὕβρεις καί ὁ τρόπος τους εἶναι μισαλλόδοξος καί προκλητικός;
(Δέστε, μάλιστα, ὅτι κάποιος καταδικάστηκε καί ἀπό τήν ἐπίσημη δικαιοσύνη). Τό ἦθος τους σᾶς ἐκφράζει; Ἄν ναί, λυπούμαστε βαθιά γιά τήν ἀντίληψή σας γιά τή δημοκρατία. Δέν
διαβάσαμε πουθενά ἀπό κανέναν δημοκρατικό πολίτη τοῦ χώρου σας (καί ἐκ τῶν «114»), νά καταδικάζει τήν
συμπεριφορά κομματικῶν ΄΄ἀρχιερέων΄΄ ὡς ἀνήθικη. Οὔτε ἀκούσαμε καί ἀπό αὐτόν τόν ΄΄προκαθήμενο΄΄ τῆς κυβέρνησης νά καταδικάζει τίς
προκλητικές ἀκρότητες
τῶν ἄμεσα συνεργατῶν του! Ἄν ὄχι, δηλαδή, ἄν δέν σᾶς ἐκφράζει ὁ τρόπος τους, τότε καταδικάστε τήν ἀνήθικη συμπεριφορά τους καί ἀφῆστε καί σέ μᾶς τό δικαίωμα νά μήν ἐκφραζόμαστε ἀπό κάποιο ἐκκλησιαστικό πρόσωπο, ὅπως τόν Μητροπολίτη Καλαβρύτων.
Γράφετε πώς ἀναγνωρίζετε «τη διαχρονικά συνεπή
στάση της Εκκλησίας ως υποστηρικτή/παρακολούθημα τής αντικομμουνιστικής
πολιτικής εξουσίας». Εἴχαμε πολλά παραδείγματα ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ-κομμουνισμοῦ, ὅπου ἡ κομμουνιστική ἐξουσία δέν κατέστη ἀπάνθρωπος τύραννος τοῦ λαοῦ; Ἀναφέρετέ μας μερικά! Πόσα ἑκατομμύρια ἀντιφρονούντων σφαγιάσθηκαν στήν
Σοβιετική Ἕνωση;
Ἀπαντῆστε μας! Πόσοι στήν Κίνα, Β. Κορέα,
Καμπότζη, Ἀφγανιστάν,
Βιετνάμ, Αἰθιοπία,
Γιουγκοσλαβία, Μοζαμβίκη, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ἀγκόλα, Μογγολία, Ἀλβανία, Κούβα, Ἀν. Γερμανία, Τσεχοσλοβακία, Λάος, Οὐγγαρία, Πολωνία, Ὑεμένη; Καί μετά ἀπό αὐτά ἡ χριστιανική διδαχή δέν θά ἔπρεπε νά ἔχει συνεπή στάση στόν ἀντικομμουνισμό; Καπιταλισμός καί
κομμουνισμός εἶναι
οἱ δύο ὄψεις τοῦ ἴδιου νομίσματος πού ὀνομάζεται ἱστορικός ὑλισμός. Τά γνωρίζετε καλά αὐτά. Σχετικά μέ τήν πατρίδα μας,
νομίζω πώς δέν σᾶς διαφεύγει ὅτι ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία εἶχε πάντοτε πνευματική ἀποστολή καί ἦταν παράγοντας ἐξισορρόπησης. Τήν ἀντικομμουνιστική προπαγάνδα στή χώρα
μας κατά τόν 200
αἰώνα, τήν ἐξέφρασε μιά ἐξωεκκλησιαστική ὀργάνωση, ἡ μεγαλύτερη στήν ἱστορία τοῦ τόπου μας, πού εἶχε δράση ἀνεξάρτητη ἀπό τήν ἐπίσημη Ἐκκλησία, συχνά μάλιστα καί ἀνταγωνιστική. Εἶμαι σίγουρος πώς τά γνωρίζετε ὅλα τά παραπάνω. Γιατί, λοιπόν, κάνετε
πώς τά ἀγνοεῖτε;
Τά ὅσα γράφετε στή συνέχεια ὡς πρῶτο κύριο μέρος τῆς ἐπιστολῆς σας μέ δυσκόλεψαν πολύ νά τά
καταλάβω, ὅπως
ἄλλωστε, δυσκόλεψαν καί πολλούς
συμπολίτες μας, ὅπως μέ πληροφόρησαν. Γιατί αὐτός ὁ δαιδαλώδης καί σταυρολεξικός
συλλογιστικός εἱρμός; Γιατί δέν θέλετε νά εἴμαστε πιό ἁπλοί «νά μάθουμε αὐτά τά λόγια πού᾿χουνε τόν ἴδιο βάρος σ᾿ ὅλες τίς καρδιές...»; Γιατί θέλουμε νά
βασανίζουμε ἀνελέητα
τόν ἀναγνώστη μας; Γιατί δέν ξεκινᾶτε ἀπό μία «ἐπίσκεψη τοῦ ὀνόματος» τῆς δημοκρατίας; Πρέπει νά μάθουμε νά
συζητᾶμε. Ξαναγράφω, κουρασμένος: Μέ τό
κείμενό μου πρός τούς «114» ἤθελα νά τονίσω τή μονομέρεια πού χαρακτήριζε τούς «114»
σχετικά μέ τούς φόβους τους γιά ὑπονομεύσεις τῆς δημοκρατίας, νά ἐπισημάνω ἐπικίνδυνες γενικεύσεις καί ἁπλουστεύσεις, νά ἐκφράσω φόβο γιά τή συμβολή τέτοιων
κακοσυνταγμένων κειμένων στό ἤδη ὑπάρχον τεταμένο κλίμα. Τέλος, νά ἐπεκτείνω τήν προσοχή μας σέ πλῆθος ἄλλων ὑπονομεύσεων πού σοβοῦν ἐδῶ καί δεκαετίες στόν πολιτικό καί
κοινωνικό βίο στήν πατρίδα μας. Ἐσεῖς ὅλα αὐτά τά ἐκλάβατε ὡς ἀντιπολιτευτική στάση πρός τήν πρόθεσή
σας καί δείξατε περίτρανα τήν ἰδιόρρυθμη ἀντίληψη πού ἔχετε γιά τή δημοκρατία. Δέν κατέκρινα τήν πρόθεση τοῦ κειμένου τῶν «114». Θά μποροῦσε, μέ κάποια προσοχή ἀπό μέρους σας, νά ἦταν μιά ἐξαίρετη κλήση γιά ἑνότητα καί κοινή ἐθνική στόχευση, πράγμα πού σήμερα ἀποτελεῖ τήν κατεξοχήν ἐθνική μας ἀνάγκη.
Ἄν
τό δικό μου κείμενο «έδωσε τροφή για σκέψη σε εκείνους τους νέους ανθρώπους
που μου απευθύνουν τα αγωνιώδη τους ερωτήματα» πραγματικά δέν ξέρω νά σᾶς ἀπαντήσω. Ἡ δημοκρατία δέν εἶναι μαθηματικά ἤ γεωμετρία· εἶναι ἕνα ἀστάθμητο κοινωνικό ἄθλημα. Δέν τό προσεγγίζουμε μέ
βεβαιότητες καί ἀντικειμενοποιήσεις. Εἶναι ἐν πρώτοις τό ρίσκο μιᾶς ἐσωτερικῆς πάλης. Καί ὁ ἄνθρωπος, ἰδιαίτερα ὁ νέος, πού δέν ξεπούλησε τή συνείδησή
του σέ κάποιο κόμμα
ἤ
ὁποιοδήποτε ἐγκοσμιοκρατικό σύστημα, εἶναι ἕνα παλλόμενο μυστήριο πού ὠδίνει γιά νά γεννήσει ἐκπλήξεις ζωῆς. Οἱ νέοι ἄνθρωποι πού γνωρίζω μέ ἔκαναν νά σχηματίσω σοβαρά τήν
βεβαιότητα πώς, ἀφοῦ ἀποστράφηκαν τίς ἀγκυλώσεις καί τά ἐσωτερικά ἀδιέξοδα τῶν δικῶν σας γενεῶν (παρακαλῶ συγχωρεῖστε με), καταφάσκουν σέ ἐπιθυμία γνήσιας ζωῆς. Ζωῆς ἐντελῶς ἀληθινῆς, ἐντελῶς διαφορετικῆς ἀπό τήν καρικατούρα ζωῆς πού τούς παρέδωσε ἡ δική σας διχασμένη γενιά μέ τά ὁποιαδήποτε παραταξιακά της χρώματα.
Τά νέα αὐτά παιδιά μέ κάνουν νά χαίρομαι, ὅταν μπορῶ νά τούς ὑπηρετῶ.
Ἀλήθεια,
κ. Σαχπατζίδη, πέρασε ποτέ ἀπό τόν νοῦ σας ἡ σκέψη, ἡ ὑποψία, ὁ αὐτοεξεταστικός λογισμός μήπως τά γαλάζια, τά πράσινα καί τά κόκκινα
κοράκια πού ἔσμιγαν
αἰσχρά μολεύοντας ἐδῶ καί δεκαετίες τήν ἱερή φωλιά τῆς δημοκρατίας, εἶναι αὐτά πού γέννησαν σήμερα τά πονηρά ἀβγά τοῦ φασισμοῦ, τοῦ ἐθνικισμοῦ, τοῦ χρυσαυγιτισμοῦ; Ὑποψιάζομαι πώς τέτοιες σκέψεις δέν
πύρωσαν καθαρτικά ποτέ τό νοῦ σας. Καί τώρα κρώζετε πανικόβλητοι σάν τόν ὑποκριτή κόρακα πού κατηγοροῦσε τά ἀβγά του!
Σχετικά μέ ὅσα ἀναφέρετε στό δεύτερο μέρος τῆς ἐπιστολῆς σας, ὑπόθετω πώς θά γνωρίζετε ὅτι ὁ Γερμανός οἰκονομολόγος καί φιλόσοφος Φριντριχ Ἔνγκελς, ὁ βασικός εἰσηγητής, μαζί μέ τόν Κ. Μάρξ, τοῦ ἐπιστημονικοῦ σοσιαλισμοῦ καί τῆς ὑλιστικῆς ἀντίληψης τῆς ἱστορίας, ὑποστηρίζει πώς στή ζωή πού
περιγράφεται στά κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης ὑφίστανται σημεῖα προσέγγισης μέ τό ἐργατικό κίνημα. Πράγματι, στό βιβλίο Πράξεις
τῶν Ἀποστόλων βλέπουμε πώς οἱ χριστιανοί ἦταν οἱ πρῶτοι πού μέ συνέπεια στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ζοῦσαν μοιραζόμενοι τά ὑλικά τους ἀγαθά. Τοῦτο, ὅμως, λάμβανε χώρα στή χριστιανική
λογική τοῦ
«ὅ,τι μοῦ ἀνήκει νά τό θεωρεῖς καί δικό σου» καί ὄχι στήν κομμουνιστική λογική τοῦ «ὅ,τι σοῦ ἀνήκει τό θεωρῶ καί δικό μου». Ἡ διαφορά στίς δύο αὐτές ἀντιλήψεις ζωῆς εἶναι χαώδης. Ἡ πρώτη, ἡ χριστιανική, πηγάζει ἀπό αὐτοθυσιαστική ἀγάπη, ἐνῶ ἡ δέυτερη, ἡ κομμουνιστική, πηγάζει ἀπό ἐξουσιαστική ἐπιβολή, ἤ καί αὐθαιρεσία. Ἐπιπλέον, ὁ χριστιανισμός θέλει τό
ἀγαθό
νά γίνεται ἀπό
ἐλευθερία γιά νά ἔχει ἀληθινή ἀξία. Ὁ κομμουνισμός ἐπιβάλλει, ἀκόμη καί μέ τή βία, σύμφωνα μέ τούς
μεγάλους θεωρητικούς του, τήν ἰσότητα χωρίς νά προϋποθέτει τήν καλλιέργεια καί τήν ἐλεύθερη κατάφαση τοῦ ἀνθρώπου. Τό ἄνθρωπολογικό καί ἠθικό χάσμα μεταξύ τῶν δύο στάσεων ζωῆς χαίνει ἀβυσσῶδες. Ὁ ἀνθρωπολογικός, μάλιστα, κανόνας ὁρίζει πώς ὅ,τι γίνεται μέ τήν βία καί δίχως ἠθική ἐλευθερία εἶναι καταδικασμένο σέ ὑποτροπή καί παλινδρόμηση. Ἡ ἱστορία τό ἀπέδειξε περίτρανα. Δέν «συνάδει μέ
τήν χριστιανική μου ἠθική» ἡ ἐκμετάλλευση τῶν πολλῶν ἀπό τούς λίγους, ἀλλά δέν μποροῦμε νά συναντηθοῦμε μέ σᾶς στόν τρόπο πού θά πετύχουμε τήν ἀνατροπή αὐτῆς τῆς σχέσης. Ἡ Ἱστορία ἔδειξε ὅτι οἱ ἐκρηκτικές κοινωνικές ἀνισότητες ὁδήγησαν σέ αἱματηρές ἐπαναστάσεις, πού καί αὐτές, ὅμως, στηρίχθηκαν στήν ἀνελευθερία καί στό φόβο, ὥστε νά μήν ὑποστοῦν ἀνατροπή. Μόνη λύση ἀπομένει ἡ ἠθική τοῦ χριστιανισμοῦ πού, ὅπως φαίνεται, ἐσεῖς παραβλέπετε ἤ καί ἀγνοεῖτε!
Ἀγαπητέ
κ. Σαχπατζίδη, μέ πείσατε πώς δέν σᾶς διαφεύγει τό ὅτι ὁ Μ. Βασίλειος καί ὁ Γάλλος πολιτικός καί οἰκονομολόγος Π. Ζ. Προυντόν ἀναφέρθηκαν στήν ἔννοια τῆς ἰδιοκτησίας διατυπώνοντας θέσεις μέ
καταπληκτική ὁμοιότητα.
Ὁ Γάλλος θεωρητικός τοῦ οὐτοπικοῦ σοσιαλισμοῦ ὑποστήριξε πώς «ἡ ἰδιοκτησία εἶναι κλοπή», ἐπειδή ἡ τάξη τῶν ἰδιοκτητῶν δίνει στόν ἑαυτό της τό ἀποκλειστικό δικαίωμα νά διαθέτει τά
μέσα παραγωγῆς.
Ὁ Μ. Βασίλειος ὅρισε πώς «κλοπή γάρ ἡ ἰδιάζουσα κτῆσις» ὁρίζοντας, ὅμως, τό ἦθος τῶν ἀρνησίκοσμων ἀσκητῶν τῶν πρώτων αἰώνων. Δηλαδή ὁ Μ. Βασίλειος τά ὅσα λέει περί τῆς ἰδιοκτησίας στό ἔργο του «Ἀσκητικαί διατάξεις» τά ἀπευθύνει στούς μοναχούς τῆς ἐποχῆς του. Ἐπίσης, τά ὄσα ἄλλα ἀναφέρει περί τῆς ἰδιοκτησίας στά ἔργα του «Λόγος Ἀσκητικός Β΄» καί «Ὅροι κατ᾿ ἐπιτομήν» ἀπευθύνονται καί πάλι στούς μοναχούς
καί ἀσκητές τῆς ἐποχῆς του. Δέν τά λέει στούς χριστιανούς
πού ζοῦν στόν κόσμο ἀπαγορεύοντάς τους κάθε μορφή ἰδιοκτησίας. Ἐξάλλου, ὅπως μᾶλλον θά γνωρίζετε, καί ὁ Γάλλος ἀναρχικός Π. Ζ. Προυντόν, τόν ὁποῖο ἐπικαλεῖσθε ὡς συνήγορό σας, ὑπῆρξε φανατικός ἐχθρός κάθε μορφῆς κρατικοποίησης καί ὅριζε τό δικαίωμα τῆς ἰδιοκτησίας ὡς «θρίαμβο τῆς
ἐλευθερίας»,
βλέποντας σέ αὐτή
τή μόνη ἀληθινή ἐγγύηση ἐναντίον κάθε αὐθαιρεσίας τῆς δημόσιας ἐξουσίας. Ἀφοῦ, ἀγαπητέ μου κ. Σαχπατζίδη, τά γνωρίζετε
αὐτά, γιατί θέλετε νά παραπλανηθοῦν οἱ ἀναγνῶστες μας μέ ἀποσπασματικές καί ἐπιλεκτικές ἀναφορές, θέλοντας νά κερδίσετε στίς ἐντυπώσεις καί ἀφήνοντας τό ἀκριβές τῶν ἀναφορῶν ἐκτός ἠθικῆς συνέπειας; Θά θυμώνατε, ἄν σᾶς ἔλεγα πώς ἡ στάση σας παρακολουθεῖται ἀπό μή ἠθικὀ ΄΄δικηγορισμό΄΄;
Τέλος
πάντων. Πολλά ἀπό
τά παραπάνω εἶναι
θέματα πού ἀξίζουν
ἕναν διάλογο καί μία ΄΄ἐπίσκεψη΄΄ ἀπό ὅλους μας. Κάτι τέτοιο, δηλαδή ἕνας διάλογος σέ εὐρύτητα βάσεως καί θεμάτων θά ἦταν πολύ ἐπιθυμητός ἀπό μέρους μου. Ἅλλωστε, αὐτό ἀκριβῶς μοῦ πρότεινε καί ὁ ἀγαπητός κ. Ἀχτσιόγλου σέ προσωπική του ἐπιστολή. Ὠστόσο, ὁμολογῶ πώς εἶμαι ἀρκετά ἐπιφυλακτικός, διότι ἀμφότεροι μοῦ παρείχατε εὐάριθμα, ὡστόσο δυνατά, δείγματα ἐγκλωβισμοῦ στόν ΄΄δικηγορισμό΄΄, πράγμα πού δέν
ταιριάζει στό ἦθος
μου καί στό ἦθος
τῶν νέων ἀνθρώπων πού γνωρίζω καί πού θά ἐπιθυμοῦσαν πολύ καί αὐτοί ἕναν ἠθικό καί ἀξιοπρεπή διάλογο.
Προσπαθήσατε
νά μέ τρομοκρατήσετε, ὅπως τίς ἐποχές τοῦ Μεσαίωνα, μέ τήν ἀπειλή «τῶν πιό σκοτεινῶν γωνιῶν στήν κόλαση». Τό φόβητρο αὐτό ὑπῆρξε τό πιό δυνατό ὅπλο σέ ὁλόκληρη τήν ἱστορία προκειμένου νά χειραγωγηθοῦν οἱ λαοί στά ἀνήθικα συμφέροντα τῶν δυνατῶν αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Καί, δυστυχῶς, πέτυχε πολλά. Ὡστόσο, δέν μπορῶ νά δεχθῶ πώς τό παιχνίδι τῆς διαλεκτικῆς πάλης ἀνάμεσα στόν καπιταλισμό καί στόν
μαρξισμό εἶναι
κάτι πού ἀγγίζει
τήν ψυχή μου. Θέλησα ἡ συνείδησή μου νά διέλθει ἀκέραια μέσα ἀπό τίς δύο αὐτές συμπληγάδες τοῦ ὑλισμοῦ καί νά εἶναι ἐλεύθερη γιά ἕνα ἄλλο εἶδος πλεύσης. Θά ἤθελα πολύ (ἄν μοῦ ἐπιτρέπετε, θά προσευχόμουν) σ᾿ αὐτήν τήν πλεύση νά εἴμαστε μαζί: ἐσεῖς, ὁ κ. Ἀχτσιόγλου, οἱ ὑπόλοιποι «112», ὅλοι οἱ συμπολίτες καί συμπατριῶτες μας, ὅλοι οἱ συνάνθρωποί μας, οἱ ἀπανταχοῦ ἐντός καί ἐκτός ὁποιωνδήποτε συνόρων. Τότε ἡ κόλαση θά καταργηθεῖ. Γιατί κόλαση εἶναι νά
βλέπεις τόν
πλησίον σου ὡς
ἀντίπαλο καί ὄχι ὡς κοινωνό τῆς ζωῆς σου, ὡς ἕνα κομμάτι ἀπό τή σάρκα σου, ὡς ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ψυχή σου.
Ἀγαπητέ
κ. Σαχπατζίδη, ἡ ἐμμονή σας στόν τρόμο τῆς κολάσεως μέ κάνει νά ὑποθέσω κάποια προβληματική, ἤ καί τραυματική ἀκόμη, κατηχητική ἀγωγή στά νεανικά σας χρόνια. Ὡστόσο, ἐπειδή περισσότερο ἀπό μία φορά μοῦ τίθεται ἀπό μέρους σας τό ἐρώτημα-ἀπειλή, ὀφείλω νά σᾶς ἁπαντήσω μέ εἰλικρίνεια: ὄχι ἁπλῶς φοβᾶμαι τήν κόλαση (ὄχι τόσο σύμφωνα μέ τίς δικές σας
προλήψεις, προσλήψεις καί κατηχητικές παραστάσεις, ἀλλ᾿ ὡς χωρισμό ἀπό τόν καλό μας Θεό), ἀλλά καί θά προσέθετα πώς ἄν ἀντιμετρήσω τόν ἑαυτό μου μέ τό εὖρος τῆς κύριας ἐντολῆς τοῦ Χριστοῦ, τῆς θείας ἀγάπης, κρίνω ἐμαυτόν ἄξιο τῆς χειρότερης κολάσεως. Ἄν ἔσεῖς ἔχετε καθαρή συνείδηση, πίστη στόν Θεό
καί ἀγαπᾶτε νά προσεύχεσθε, τότε ταπεινά σᾶς ζητῶ νά παρακαλέσετε καί γιά ἐμένα τό ἔλεος τοῦ καλοῦ μας Θεοῦ νά διαφύγω ἀπό τίς σκοτεινές γωνιές τῆς κόλασης καί νά βρεθῶ στίς φωτεινές μονές τοῦ παραδείσου, πράγμα πού ὁλοκαρδίως εὔχομαι καί γιά ἐσᾶς.
Μετά τιμῆς καί ἀγάπης
Ἀρχιμανδρίτης
Νικόδημος
Κανσίζογλου
Κύριε Σαχπατζίδη, καλή αναρρωση
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τους γνωρίζω προσωπικά,διαβάζω δύο ανθρώπους σε μια φάση κρίσης της ιδεολογικής μου ταυτότητας.Απέναντι στην ευκολία των επικίνδυνων γενικεύσεων,τον αφόρητο διδακτισμό των ημιμαθών,τον εγωιστικό μας ανθρωπισμό...θα προστρέξω στην καθάρια όχθη των ταπεινών που δεν μου ζητούν προαπαιτούμενα.Ευχαριστώ Πατέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες δεκάδες Χρόνια έχουμε να διαβάσουμε ένα άρθρο σαν και αυτό, που εκφραζετε με δημοκρατικό λόγο και σωστή γλώσσα. Πλέον, 《 δυστυχώς 》 στην Ελλάδα,πολιτικοί ,δημοσιογράφοι,πολίτες που ασχολούνται με τα κοινά,καθηγητές και πολίτες, έχουμε ξεχάσει η δεν έχουμε μάθει να εκφραζόμαστε με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο,να χρησιμοποιούμε σωστά την γλώσσα μας και να αποσκοπούμε στο κοινό συμφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους, ένα κείμενο που ως νέος που είμαι ανταποκρίνεται τόσο πηγαία στην απελπιστικά επείγουσα επιθυμία μου να ζήσω μια μορφή γνήσιας και αληθινής ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήNickolas Sintel
Δημοκράτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σας για την εμφάνιση των φιδιών του φασισμού και του εθνικισμού. Το θέμα είναι αν οι κομματάνθρωποι παραδεχθούν ποτέ ότι αυτοί παίξαν και παίζουν το ρόλο της κοπριάς μέσα στην οποία γεννήθηκαν αυτά τά φίδια.
Καιρός ήταν να ακούσουμε και εναν αμερόληπτο λόγο και όχι αερολογίες και φλυαρίες όπως αυτές των σημερινών παρλακιζόντων πολιτικών. Εσείς εξετάζετε τα πράγματα (κατά Περικλήν) «ανευ μαλακίας», όλως αντιθέτως από αυτό που κάνουν οι σημερινοί κομματάνθρωποι που παριστάνουν τους πολιτικούς και άλλοι εργολάβοι του ανθρώπινου πόνου. Δεν γίνεται, πάτερ Νικόδημε, να οργανωθούν κάποιες διαλέξεις για αυτά τά ζητήματα και να έρχονται και αυτοί που τους απαντάτε στην επιστολή σας μήπως και ξυπνήσουν απο το κομματικό τους λήθαργο; -ένας αγανακτισμένος-
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, πάτερ, δεν το γράψατε πιο ξεκάθαρα στον κ. Σαχπατζίδη οτι για να καταλάβει κάποιος αυτά που έγραψε στην επιστολή του πρέπει να πάθει εγκεφαλικό διάστρεμμα; Από γλυκόλογες αοριστολογίες για τη δημοκρατία έχουμε χορτάσει. Αυτοί γράφουν έτσι που να μην τους καταλαβαίνει κανείς και να νομίζουν ότι είπαν και σπουδαία πράγματα που δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει κανείς. Μου φαίνεται πως στην απάντησή σας παραείσαστε ευγενικός. Αυτοί αλλιώς έμαθαν να μιλάνε. Έγραψε στην επιστολή του ο κ. Σαχπ. οτι ο άνθρωπος είναι ζωό κοινωνικό. Είμαι σίγουρη πως γιά ζώα αφελή μάς περνάνε πολλοί δικηγόροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάτερ Νικόδημε, με ολο το σεβασμό επιτρέψτε μου να σάς γράψω πως ως τώρα νόμιζα οτι μόνο οι παπάδες φοβερίζουν τους ανθρώπους με την κόλαση. Όμως με οσα διάβασα παραπάνω έμαθα πως το ίδιο κάνουν και οι δικηγόροι. Το πιο εντυπωσιακό είναι το ότι οι δικηγόροι φοβερίζουν και τους παπάδες με την κόλαση. χαχαχά! Πολύ ωραίο! Έχει γούστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα όσα γράφετε για τον παραλληλισμό που κάνει ο κ. Σαχπατζίδης του κομμουνιστή Προυντόν με τον Μ. Βασίλειο μου θυμίζουν την κλασίκη κομμουνιστική λογική που εκφράζεται με το παρακάτω παράδειγμα: Το μπουζούκι είναι όργανο. Ο αστυνομικός είναι όργανο. Αρα ο αστυνομικός ειναι μποζούκι. Αριστο συλλογιστικό υπόδειγμα για αριστερούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήπατέρα Νικόδημε, είμουν φοιτητής πριν 20 χρόνια. Στο πανεπιστήμιο βασίλευαν τότε οι λεγόμενες κομματικές νεολαίες. (Τώρα όλα αυτά βούλιαξαν στην ανία και στη απαξίωση-ευτυχώς). ΟΝΝΕΔ, ΠΑΣΚ, ΚΝΕ σε ασταμάτια συνέδρια και συνελεύσεις μάς τάιζαν σκέτη ζωοτροφή. Τα παιδιά, οι συμφοιτητές μου, ήταν γενικά όλοι καλά παιδιά, αλλά καπελώναν τη συνείδησή τους οι κομματάνθρωποι με τους οποίους σήμερα προσπαθείτε να διαλεχθεἰτε. Πιστέψτε με δεν αξίζει να προσπαθείτε. Αυτοί που κατέστρεψαν τη νεολαία για να την αποχαυνώσουν ωστε να υπηρετεί τα συμφέροντά τους τώρα παρουσιάζονται σαν ηθικοί υπερασπιστές της δημοκρατίας. Ποτέ δεν μίλησαν ουσιαστικά για τα προβλήματα που έλιωναν τα σωθικά μας. Ό,τι έλεγαν το έλεγαν μόνο για το συμφέρον της παραταξής τους. Τώρα που γράφετε κάτι σοβαρό και είναι αφορμή νά δούμε, να σκεφτούμε, να εξετάσουμε σωστά όλα τα σοβαρά θέματα της ζωής μας σάς λένε ότι δεν δίνετε τροφή στή σκέψη μας. Ποιοί; Αυτοί που μπούχτησαν με φθηνή ζωοτροφή τον εγκέφαλο και την καρδιά σε ολόκληρες γενιές νέων ανθρωπων. Δ.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήπ. Νικόδημε, τώρα τελευταία άκουσα να κυκλοφορεί η φήμη για μια περίπτωση στην πολή μας. Κάποιοι ΄΄αριστεροί΄΄ δικηγόροι πέταξαν έξω απο το καταστημά τους μια οικογένεια βιοπαλαιστών, επειδή καθυστέρησε, μέσα σε αυτή τη φοβερή κρίση, την καταβολή κάποιων ενοικίων στον εισοδηματία ιδιοκτήτη του καταστήματος. Θαυμάζω για το πώς χωρίς ίχνος ντροπής διακηρύττουν ότι είναι ΄΄αριστεροί΄΄ και διαπρίονται για το άδικο της ιδιοκτησίας και την σκληρότητα των πλουσίων. Αν ήταν συνεπείς με αυτά που διακηρύττουν δεν θα έπρεπε να αρνηθούν στον καπιτάλα εισοδηματία να συμπράξουν υποστηρίζοντας το έγκλημα; [απαξιώ και το όνομά μου να τους χαρίσω].
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ένα ξέρω, ότι Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ ειναι βρωμεροί ψεύτες που κοροϊδεύουν τον κόσμο για να πλουτίζουν οι ίδιοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γιαγιά μου πέθανε πολύ μεγάλη. Θυμάμαι που μάς έλεγε πως έζησε όλους τους τελευταίους πολέμους και έκλαιγε: «παιδάκι μου, γνώρισα τους γερμανούς, τους βουλγάρους, αλλά πιο πολύ από όλους φοβήθηκα τους κομμουνιστές. Δεν λυπόνταν κανέναν».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάτερ Νικόδημε, θυμόμαστε πως όταν σας ρωτήσαμε γιατί γράφετε την επιστολή σας πρώτο το όνομα του κ. Θ. Αχτσιόγλου, μας απαντήσατε ότι τον εκτιμάτε και ότι είναι γνωστές και εκπεφρασμένες οι δημοκρατικές του ευαισθησίες σε αρκετες περιπτώσεις και έχει αλτρουισμό και ευαισθησία σε πάσχοντες συνανθρώπους μας και γιατί ηγήθηκε έγκριτων δημοκρατικών κινήσεων σε δημοτικό επίπεδο και διότι τον ίδιο καιρό δημοσίευσε πολλά παρόμοια κείμενα. Τώρα διαβάζουμε σε αυτά που γράφετε πως αυτός ο ίδιος φέρεται ως συντάκτης, αφού μιλάει όπως ο συγγραφέας ενός κειμενου, αυτός είναι ο αποστολέας του κειμένου και πάλι αυτός ο ίδιος είναι και ο παραλήπτης των απαντήσεων. Μετά έχουν και πρόσωπο νας σάς γράφουν ότι δεν έχετε διακριτική συμπεριφορά. Ουαί υμίν δικηγόροι υποκριτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι για δημοκρατία μιλάνε καί την προδίδουν οι περισσότεροι. Αυτά που γράφει ο δικηγόρος Σαχπατζίδης συμφωνούν με όσα γράφει ο Καστοριάδης για τη δημοκρατία και την πληροφόρηση; Σήμερα έχουμε δημοκρατική πληροφόρηση στη χώρα μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάτερ Νικόδημε, ενώ σας σεβόμαστε πολύ, θέλουμε να σας πούμε πως είναι κάπως αφελές από μέρους σας το να νομίζετε ότι θα πείσετε έναν πωρωμένο αριστερό να δεχθεί κάτι άλλο από αυτό που έχει μέσα στο κεφάλι του. Νομίζω πως ο Καστοριάδης είπε κάποτε ότι αν επιτεθούν στη γη εξωγήινοι και οι Αμερικανοί θελήσουν να τους αντιμετωπίσουν, οι κομμουνιστές θα πάρουν το μέρος των εξωγήινων. Αυτά βέβαια σε παλαιότερες εποχές, διότι σήμερα οι εγχώριοι αριστεροί έγιναν οι πιστές ορντινάντσες των Αμερικανών. Δεν θυμάμαι στα χρόνια που ζω (από το 1960) καμιά άλλη παράταξη και κυβέρνηση να παρείχε περισσότερες εκδουλεύσεις στους καπιταλιστές Αμερικανούς από τους σημερινούς αριστερούς. Κορυφαία περίπτωση το εθνικό μας θέμα με το Μακεδονικό ζήτημα, όπου οι εγχώριοι αριστεροί ριζοσπάστες υπηρέτησαν τις αμερικανικές στρατηγικές με τον πιο πιστό τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆποψη μου: όσα λέγονται υπερ της δημοκρατίας , σκοπό έχουν να βοηθήσουν τους συντάκτες που τα γράφουν πρώτα για να παραμείνουν οι αρχές τους όσο γίνετε στην θετική πλευρά του ζητήματος και όχι σαφώς για να αφυπνιστούν , αυτοί που δεν θέλουν. Και δεύτερον για να βοηθηθούν οι νέοι σε ηλικία αναγνώστες , που τώρα ξεκινούν να αντιλαμβάνοντε τα πράγματα.....
ΔιαγραφήΥπενθύμιση στους αντιδημοκρατικούς : Αν θες να επιβιώσεις να εργάζεσε, αν θες να' χεις ( πάτα στο σβέρκο του αδελφού σου). Τα λέω για να τ' ακούω πρώτος εγώ , γιατί κι' εμένα ώρες ώρες με κυριεύει , αυτή η σκλαβιά της αντιδημοκρατικότητας. Αλήθεια λέω περαστικά πρώτα σ' εμένα και σ' όσους θέλουν την Υγειά τους.!!!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΩΑΝΝΗΣ Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καρδιά του σώματος της Εκκλησίας δεν μπορεί παρά να πονά μπροστά στο δαιμονικό τερατούργημα του σύγχρονου παγκόσμιου καπιταλισμού. Η Εκκλησία, αν και δεν είναι «εκ του κόσμου τούτου», επιθυμεί τα υλικά αγαθά αυτού του κόσμου να είναι μοιρασμένα στους ανθρώπους όσο το δυνατόν πιο δίκαια. Ο Χριστός κάλεσε τους πλουσίους να διαμοιράσουν τα υπάρχοντά τους στους φτωχούς και προέτρεψε αυτόν που έχει δύο χιτώνες να δώσει σε αυτόν που δεν έχει. Στο κήρυγμα της Εκκλησίας, η ανακατανομή του πλούτου παραμένει εθελούσια, εκπορευόμενη από την εν Χριστώ ανακαίνιση του ανθρώπου. Η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να επιζητούν την κοινωνική δικαιοσύνη, να είναι φιλάνθρωποι και φυσικά, σε προσωπικό επίπεδο, να μην αδικούν τους άλλους. Ομοίως καλεί τους εργοστασιάρχες, αν όχι να πουλήσουν τα εργοστάσιά τους, τουλάχιστον να είναι δίκαιοι με τους εργάτες και να επιδιώκουν τη γενική ευημερία. Όμως, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο άγιος Παΐσιος, «αν τα υλικά πράγματα δεν μοιράζονται με το Ευαγγέλιο στο τέλος θα μοιραστούν με το μαχαίρι».
ΙΩΑΝΝΗΣ Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μία πλευρά ο καπιταλισμός, υπόσχεται έναν κόσμο ανισότητας, αδικίας, εκμετάλλευσης του συνανθρώπου αλλά και ευκαιριών, όπου ο κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα να ανυψωθεί ή να καταβαραθρωθεί υλικά, ανάλογα με τις ικανότητες και τις επιλογές του. Ο πλούτος ανισοκατανέμεται, οδηγώντας τους πλούσιους στην αναλγησία και την έπαρση και τους φτωχούς στην ηθική αδιαφορία και την απόγνωση.
Το κομμουνιστικό μοντέλο, από την άλλη, επαγγέλλεται έναν κόσμο όπου άπαντες θα ζήσουν φτωχοί, λαμβάνοντας υλικά αγαθά ανάλογα με τις ανάγκες τους και όχι τις ικανότητες ή την εργατικότητά τους. Η έννοια της αγάπης αντικαθίσταται από αυτήν της συντροφικότητας απέναντι στον πραγματικό εχθρό, ο οποίος, καθώς η «πατρίδα» αποτελεί «γη εκμετάλλευσης», είναι ταξικός.
Για τους αριστερούς του τόπου μας η δημοκρατία είναι σαν τον φούρνο του χότζα. Όταν κυβερνούν άλλοι δημοκρατία εννοούν να φωνάζουν και να ακούγονται μόνο αυτοί. Όταν κυβερνούν οι ίδιοι δημοκρατία είναι να μιλούν, να φωνάζουν και να ακούγονται και πάλι οι ίδιοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να ρωτήσω τους δικηγόρους με τους οποίους κάνετε αυτόν τον διάλογο τι πρόσφεραν και πώς συμβάλαν στην πρόοδο της πόλης μας και ιδιαίτερα στη μεταξύ μας ενότητα και συνεργασία. Όχι βεβαίως μόνο αυτοί αλλά όλοι οι παρόμοιοί τους διαφόρων κομμάτων και συμφερόντων το μόνο που έκαναν είναι να διαιρούν και διχάζουν τους ανθρώπους. Ποιόν να αναθεματίσουμε ως υπεύθυνο για τον χωρισμό των συμπολιτών μας σε δεξιούς και αριστερούς, σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, στους πάνω και στους κάτω, σε καπιταλιστές και κομμουνιστές, όταν για όλους αυτούς η πίστη είναι μόνο το χρήμα, η εξουσία, η δόξα; Και όταν ακούσουν μια φωνή, όπως αυτά που γράφετε, να μιλάει για κάτι καινούργιο, για κάτι που ενώνει και δίνει νόημα στη ζωή, πασχίζουν να διαβάλουν και να συκοφαντήσουν για να μη προκύψει καμιά ελπίδα να ανοίξουν οι νέοι άνθρωποι τα μάτια τους και να ζητήσουν αυτό που συμφέρει όχι έναν και δυό, αλλά όλη μας την κοινωνία και την πατρίδα μας. Πολλοί διαιρούν για να βασιλεύουν πάνω στις εξαθλιωμένες υπάρξεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαννιτσά 2018.
ΙΩΑΝΗΣ Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε απόλυτη αντίθεση με την πουριτανική προτεσταντική ηθική που έδωσε τις βάσεις για την ανάπτυξη του καπιταλισμού, το ορθόδοξο ήθος είναι ήθος καρδίας συντετριμμένης, ήθος στραμμένο στον ουρανό. Η φιλότιμη ενασχόληση του ανθρώπου με το επάγγελμά του ευλογείται, αρκεί η έγνοια του πλουτισμού να μην κατακτά την καρδιά του ανθρώπου, προσηλώνοντάς την σε αυτήν εδώ τη γη. Κανένα κοινωνικό σύστημα δε θεωρείται καταδικαστέο a priori, αρκεί να σέβεται την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Ο άγιος Παΐσιος τολμά να πει: «εγώ, αν οι κομμουνιστές δεν ήταν άθεοι, αν δεν κυνηγούσαν το Χριστό θα συμφωνούσα μαζί τους. Καλό είναι τα χωράφια, τα εργοστάσια, να ανήκουν σε όλους, όχι κάποιος να πεινάει και κάποιος να πετάει».
ΙΩΑΝΝΗΣ Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κομμουνισμός, αντιμετώπισε σχεδόν παντού και πάντα, εχθρικά τον χριστιανισμό, ακυρώνοντας βίαια κάθε μήνυμα αναστάσιμης ελπίδας εν Χριστώ. Σύμφωνα με τον Λένιν, «η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέροντας στους εργάτες μια πολύ φθηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και πουλώντας τους σε συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα».
Κατά τους θεωρητικούς του κομμουνισμού, ο χριστιανισμός θα οδηγηθεί από μόνος του σε φυσικό θάνατο, όταν οι κοινωνικές συνθήκες ανατραπούν οριστικά, αποκατασταθούν οι ανισότητες και ως εκ τούτου πάψει η ανάγκη για «μεταφυσική απόδραση» από την αισθητή πραγματικότητα. Όταν δηλαδή ο κόσμος καταστεί ένας «επίγειος παράδεισος», από τον οποίο θα απουσιάζει το χρήμα, η εκμετάλλευση και η ιδιοκτησία, μια έννοια τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτήν την ίδια την ουσία του μεταπτωτικού ανθρώπου. Ένας «επίγειος παράδεισος», ουτοπικός βέβαια, από τον οποίο όμως και πάλι δεν θα λείπει η ατέλεια, η κακία, οι αδυναμίες, τα πάθη, η αρρώστια, η θλίψη, η αποτυχία, η φθορά και ο θάνατος. Μας αρκεί, άραγε, ένας τέτοιος «παράδεισος»;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετρ. Ιvan.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιδεσιμώτατε πατέρα, πάρα πολύ με ανακούφισε αυτό που γράψατε οτι ο φασισμός, ο εθνικισμός, οι χρυσαυγίτες κλπ είναι τα βρωμερά αυγά αυτών που εδώ και πολλά χρόνια, δεκαετίες, ρημάζουν τη χώρα μας και τώρα παριστάνουν τους θιγμένους και τους υπερασπιστές της δημοκρατίας. Για χρόνια πολλά στα πανεπιστήμια αγωνίζονταν ποιός θα καπελώσει τη φοιτητική νεολαία, μόλυναν τον συνδικαλισμό με τα κομματικά τους συμφέροντα, αποδόμησαν κάθε υγειή μορφή λειτουργίας του κράτους, η ρουσφετολαγνεία ήταν το αγαπημένο τους άθλημα, κατάντησαν τους δημόσιους υπαλλήλους τα τροκτικά του δημοσίου χρήματος, η αναξιοκρατεία κυριάρχησε παντού, έκαναν τον πολίτη να αισθάνεται το κράτος σαν εχθρό του. Και μετά από αυτά απορούν πως γεννήθηκαν τα δηλητηριόδη μανιτάρια του φασισμού και της μισαλλοδοξίας. Αυτοί τα γέννησαν και τώρα κάνουν πως δεν τα γνωρίζουν όπως οι πόρνες τα νόθα αποπαίδια τους. Π. Ι. Βιολόγος
Jordan Go.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως δεν έχετε άδικο στην ψυχαναλυτική επισήμανσή σας ότι δηλαδή για τις στρεβλές αντιλήψεις για την εκκλησία, το ήθος και την αποστολή της, φταίνε τα κατηχητικά που φοιτούσε ο κ. Σαχπατζίδης στα νεανικά του χρόνια.
Είμαι 67 χρονών και έχω εγγόνια που μόλις γίναν φοιτητές. Παρακαλώ στην προσευχή μου να συνδεθούν με καλούς ιερείς πνευματικούς για να γλυτώσουν από όλους αυτούς που εδώ και χρόνια με τις διαιρέσεις και τις αλληλοφαγομάρες τους ρημάζουν τον τόπο μας. Δεν με ενδιαφέρει αν ειναι δεξιοί ή αριστεροί αυτοί οι εγκληματίες. Βλέπω οτι οι περισσότεροι δεν αγαπούν τον τόπο μας. Θα ήθελα να πάρουν τα εγγόνια μου αυτά που γράψατε και να τα διαβάζουν κάθε μέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μαρία Δ. (συνταξ. δασκάλα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛία Μήτσκου
ΑπάντησηΔιαγραφήκύριε σεβαστέ πάτερ, ρωτάτε τον κ. Σαχπατζίδη γιατί δεν είναι πιο απλός σε αυτά που γράφει για να καταλαβαίνουμε όλοι τι ακριβώς θέλει να πει; Κάποιοι θέλουν να δείξουν μια υπεροχή μιλώντας με τέτοιο τρόπο που να μη τους καταλαβαίνει κανείς. Πολλοί δικηγόροι δεν μπορούν να μιλήσουν διαφορετικά.
Η μεγαλύτερη αρετή της σημερινής ΄΄αριστερής΄΄ δημοκρατίας είναι η ΄΄αληθινή πληροφόρηση΄΄. Αρκεί να δει κάποιος ένα δελτίο ειδήσεων από κρατικό κανάλι για να διαπιστώσει την ΄΄αληθινή πληροφόρηση΄΄. Όλα τα θύματα της ΄΄πληροφόρησης΄΄ ας ενωθούμε κατά του ψεύδους και της υποκρισίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως, σεβαστέ πατέρα, θα μπορούσε κάποιος να μας εξηγείσει το δεύτερο συνθετικό του ονόματος του κόμματος που σήμερα συγκυβερνάει με τους στενοκέφαλους δεξιούς; Εννοώ το ΣΥ ΡΙΖ Α, δηλαδή το ΡΙΖ. Από ότι ξέρω ΡΙΖ σημαίνει ριζοσπαστικός. Και αν εξηγήσω μόνος μου τη σημασία, λαμβάνοντας υπόψιν τις στάσεις της κυβέρνησης σε όλα τα ζωτικά θέματα της πατρίδας μας, καταλήγω στο ότι ριζοσπαστικός είναι αυτός που δεν τολμάει να πειράξει κανένα από τα συμφέροντα των οικονομικών κολοσσών που απομυζούν το αίμα μας, αυτός που υπηρετεί τα σχέδια των Αμερικάνων, αυτός που συντηρεί την ασυδοσία των δημοσίων λειτουργών, αυτός που ερωτοτροπεί με ανήθικους συνδικαλιστές, αυτός που βουλιάζει την παιδεία στο τέλμα της φυγοπονίας, αυτός που μοναδικό όραμά του έχει την αγάπη του για την εξουσία. Πρέπει να αλλάξω όνομα, αν αυτοί δεν αλλάξουν στάση, διότι με ρεζιλεύουν ανεπανόρθωτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορῶ, δέν βλέπουν οι κομμουνιστές στην Ελλάδα ότι το κοινωνικό και οικονομικό αυτό σύστημα απέτυχε οικτρά οπουδήποτε εφαρμόσθηκε; Αφού το γνωρίζουν γιατί συνεχίζουν να μιλάνε για κομμουνισμό; Αλλά, όπως είπε κάποιος: Το εργοστάσιο στο εξωτερικό έκλεισε και στην Ελλάδα οι αντιπροσωπείες δεν πήραν χαμπάρι και είναι ἀκομη ανοικτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανοσιολογιώτατε π. Νικόδημε, εξομολογούμαι πως, ενώ πιστεύω στον Θεό, έως τώρα διατηρούσα απέναντι στους κληρικούς της Εκκλησίας κάποια σοβαρή επιφύλαξη. Τους θεωρούσα συμβιβασμένους και βολεμένους με το κατεστημένο σύστημα εξουσίας που ταλαιπωρεί δεκαετίες την πατρίδα μας. Μετά από αυτά που διάβασα στο κείμενό σας και αν ισχύει το ότι και άλλοι κληρικοί σκέπτονται όπως εσείς, είμαι έτοιμος να αλλάξω γνώμη και να θέλω να συμπορευθούμε μαζί στον αγώνα για αληθινή πληροφόρηση και ακαπέλωτη δημοκρατία. Η αρρώστια του κομματισμού κατασπάραξε ό,τι καλό υπήρχε στο ἐθνος μας. Π. Ι. Dr. Φιλοσοφίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε βοηθήσατε καλά να καταλάβω τί θα πει δικηγορισμός και να τον αναγνωρίσω στη στάση του συνομιλητή σας. Άκουγα αυτή τη λέξη και δεν είχα παραδείγματα για την εμπεδώσω. Δηλαδή, «δικηγορισμός» είναι το να προσπαθεί κάποιος να παραπλανήσει τον συλλογισμό του ακροατή του και να τον οδηγήσει εκεί που αυτός θέλει. Για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί αποσπάσματα λόγων αποκομένων από τη συνάφεια και το υπόλοιπο πνεύμα της πηγής του. Μεταθέτει τον προβληματισμό από τα ουσιαστικά στα επουσιώση για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Κάνει τον θιγμένο, ενώ έχει λερωμένη τη φωλιά του. Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Επίσης, γράφετε ότι σας πρότειναν ένα διάλογο για αυτά τα ζητήματα. Γνώμη μου είναι να μη δεχθείτε, διότι αυτοί δέν θέλουν πραγματικό διάλογο, αντικειμενικό και αμερόληπτο, αλλά θέλουν να εξασκηθούν στις δικηγορικές τους πονηριές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπιταλισμός και κομμουνισμός είναι δύο άγρια σκυλιά που μαλώνουν για το ίδιο κόκκαλο. Δεν έχει σημασία σε ποιανού τα δόντια βρίσκεται το κόκκαλο σε διαφορετικές στιγμές. Ο σκοπός τους είναι το κόκκαλο διότι είναι σκυλιά. Αλίμονο σε αυτόν που θα τύχει ανάμεσα σ᾿ αυτά τά σκυλιά. (δηλώνω δαγκωμένος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπιταλισμός είναι η απληστία του κέρδους· η ζωή των λίγων εναντίον των πολλών· η μονοπώληση της ανάγκης για δημιουργία και πρόοδο. Κομμουνισμός είναι ο μαρασμός της δημιουργικότητας, η ζωή του ράθυμου εις βάρος του εργατικού. Ο κομμουνισμός δεν ανταποκρίνεται στη βασική ανάγκη του ανθρώπου για προσωπική δημιουργία. Ποιός σήμερα συζητάει γι᾿ αυτά; Βασιλεύει η στενοκεφαλιά. (δηλώνω θύμα των ραθύμων)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, πάτερ, τα όσα γράφετε δίνουν τροφή για σκέψη. Ως τώρα οι αδίστακτοι καπιταλιστές (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και οι υποκριτές αριστεροί (με δεξιές τσέπες) το μόνο που μας μάθαιναν είναι να τρώμε, να μας αρμέγουν, να μας κουρεύουν και μετά να καταλλήγουμε σαν ζώα στον χασάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφή4you
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου γράφουμε τέσσερις φίλοι, αν και δεν σε γνωρίζουμε. Θέλουμε να πούμε ότι ως τώρα όλα τα κόμματα μας αντιμετωπίζουν σαν ζώα, όπως έγραψε και άλλος φίλος. Όταν ἐχουμε δουλειά να δουλεύουμε σαν ζώα για να πληρώνουμε υψηλούς μισθούς σε βουλευτές και παρατρεχάμενους και ύστερα κάνουν και τους αριστερούς. Όμως και η εκκλησία έπρεπε να μιλάει περισσότερο. Αυτοί, βέβαια, δεν φοβούνται ούτε Θεό ούτε ανθρώπους.
Αγαπητέ π. Νικόδημε, ο χρόνος είναι το καμίνι που δοκιμάζει ό,τι σαρκώνεται στα σπλάχνα του. Καίει κάθε κίβδηλο υλικό, χόρτο, άχυρο, καλάμια, ενώ διατηρεί και λαμπικάρει καθετί βαρύ και πολύτιμο. Ο κομμουνισμός, ως υλιστική θεωρία (όπως και ο καπιταλισμός) δοκιμάστηκε στο καμίνι του χρόνου και κάηκε. Πόσο εφαρμόστηκε και άντεξε σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου; Ο χρόνος τον δοκίμασε και τον έκανε μαύρη στάχτη. Γιατί δεν παραδειγματίζονται οι αγαπητοί φίλοι μας από αυτό; Φυσικά, δεν εννοώ πως η διατήρηση του καπιταλισμού μέχρι και σήμερα οφείλεται στις υγιείς προϋποθέσεις του. Απλώς οι άνθρωποι αγαπούν τον πλούτο ως ψυχολογική ανάγκη θωράκισης έναντι της φθοράς και του θανάτου. Ο καπιταλισμός θα επιβιώσει ως το τέλος του κόσμου, διότι η αρρώστια της αγάπης του πλούτου θα σβήσει όταν σβήσει και ο άρρωστος μεταπτωτικός άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβασμιώτατε κ. κ. Αρχιμανδρίτη, δεν ξέρω αν αυτός ο κ. Σαχπατζόγλου είναι θεολόγος ή δικηγόρος ή αν κάνει κατηχητικό σε κάποια εκκλησία, θέλω όμως να μου λύσει μία απορία. Εμείς είμαστε μια φτωχή οικογένεια και προσπαθούμε να ζήσουμε τίμια απέναντι στην οικογένεια, στην πατρίδα μας και στην κοινωνία μας. Γιατί στην γειτονιά μας οι πιο πλούσιοι είναι κουμουνιστές; Αυτοί έχουν μεγάλο πλούτο, δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα του κόσμου και παριστάνουν τους κουμουνιστές. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτη η υποκρισία. Εμείς θέλουμε να παραμείνουμε έντιμοι με τη συνείδησή μας. Σας ευχαριστούμε πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιθετική διάθεση, η μη παραδοχή και επιδοκιμασία σωστών απόψεων του άλλου, ο χωρίς σεβασμό, διακριτικότητα και αγάπη λόγος, η επίδειξη ανούσιων γνώσεων για αποπροσανατολιστικούς σκοπούς, η συνειδητά μονόπλευρη παρουσίαση ζητημάτων, η δυσκολία εύρεσης σύμφωνων σημείων με αλλόδοξους είναι στοιχεία που συναντάει κανείς στο κείμενο του κ. Σαχπατζίδη. Ομολογώ όμως πως ορισμένες φορές αναγνωρίζω και στον εαυτό μου αυτά τα ελαττώματα όταν επικοινωνώ. Πέραν της προσωπικής μας ευθύνης ποιοι άλλοι έχουν ευθύνη για τη δημιουργία προσωπικοτήτων με τέτοιες συμπεριφορές; Οι αδιάφοροι γονείς; Οι ακατάλληλοι εκπαιδευτικοί; Οι μπερδεμένοι (βλέπε «114») που τολμούν να επηρεάζουν με το δημόσιο λόγο τους την κοινωνία; Οι πολιτικοί που, ιδίως σήμερα, είναι καταστροφικά πρότυπα; Οι άνθρωποι "της Εκκλησίας", με ράσο ή χωρίς, που είναι τέλεια παραδείγματα...προς αποφυγείν; Εύχομαι στον κ. Σαχπατζίδη, στους λοιπούς 113, σε εμένα και σε όσους έτυχε να διαβάσουν τα κείμενα του πατρός να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα διαφορετικό, πιο ταπεινό τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων και των κοινωνικών προβλημάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυλογειτε, Πάτερ Νικοδημε! Σχετικά με το κείμενο σας, λίγα λόγια από καρδιάς. Όταν η γνώση Πλημμυριζει, Όταν η ελευθερία Υπερτερεί, Όταν η αλήθεια Φανερώνεται, Όταν η Αγάπη Ξεχειλιζει, ΤΟΤΕ Ανατελει Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, Λάμπει το Φως Του Χριστού και όλα τα άλλα..... ακούγονται ως:"περί ανέμων και υδάτων "
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Πάτερ.