Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Τι σημαίνει το διαζύγιο Βενιζέλου-Φώφης

Για τους πολλούς το «διαζύγιο» Γεννηματά- Βενιζέλου, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Οι γνωρίζοντες τα ενδότερα των πολιτικών διεργασιών, έλεγαν, ότι «είναι θέμα χρόνου». Ο Β. Βενιζέλος είχε καταστήσει σαφές, ότι είναι υπερ του σχηματισμού μιας κυβέρνησης με καθαρό ευρωπαϊκό προσανατολισμό και διαρκές μέτωπο στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου
Η Φ. Γεννηματά από την άλλη με τον «ισαποστακισμό», προσπάθησε να δρέψει καρπούς από τον καταρρέοντα ΣΥΡΙΖΑ και να ανακόψει τις διαρροές προς τη ΝΔ. Απέτυχε και στα δυο. Πέτυχε να πάρει ποσοστό μικρότερο από το ποσοστό που είχε πάρει το 2014 το ΠΑΣΟΚ του Β. Βενιζέλου-σε συνθήκες επέλασης τότε του ΣΥΡΙΖΑ-πέτυχε να πάρει 50.000 ψήφους λιγότερες, δεν κατάφερε να αποδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ με απ’ ευθείας προσέλκυση ψηφοφόρων και δεν πέτυχε να εμποδίσει τους πασοκογενείς ψηφοφόρους, που ψήφισαν ΝΔ, γιατί ήθελαν την «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην δήλωση αποχώρησης του ο Β. Βενιζέλος, μιλά ευθέως, για «ένα σχέδιο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ». Εφόσον αυτή η εκτίμηση αποδειχθεί, ότι ερμηνεύει σωστά, το πως αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη αυτήν την εξέλιξη, είναι
φανερό, ότι το «νέο ΚΙΝΑΛ» μπαίνει σε νέες περιπέτειες. Ενδιαφέρον έχει επίσης, ότι η Φ. Γεννηματά, επέλεξε να αντικαταστήσει τον Β. Βενιζέλο, όχι με κάποιο νέο και άφθαρτο στέλεχος της νέας γενιάς, όπως π.χ. οι κ. Χριστοδουλάκης ή Παυλίδης, αλλά με ένα αρκετά φθαρμένο πολιτικό πρόσωπο. Ο Γ. Καμίνης μετά την τελευταία νίκη του-προ πενταετίας στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές-μετρά μόνο ήττες: Και στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ και στην προσπάθεια του να εκλεγεί ευρωβουλευτής την προηγούμενη Κυριακή.
Η επιλογή της Φ. Γεννηματά να εξωθήσει στην έξοδο τον Β. Βενιζέλο είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή. Θέλει να ενισχύσει τα «αριστερά» χαρακτηριστικά του ΚΙΝΑΛ, εκτιμώντας ότι έτσι θα συμμετάσχει πιο ενεργά στο πάρτι της «εκλογικής λεηλασίας» του ΣΥΡΙΖΑ, που άρχισε στις 26 Μαΐου και θα ολοκληρωθεί στις 7 Ιουλίου. Αυτά που δεν είναι σαφές, αν έχουν εκτιμηθεί σωστά από την Χ. Τρικούπη, είναι: 1.Πόσο δελεαστικό είναι ένα «μικρότερο ΚΙΝΑΛ», το οποίο μάλιστα απομακρύνεται από την προοπτική να συγκυβερνήσει; Πόσο μπορεί να απειλήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ένα τέτοιο κόμμα; Και γιατί να προτιμηθεί το ΚΙΝΑΛ, από την απ’ ευθείας στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον η προοπτική του «νέου ΚΙΝΑΛ», είναι ο συμπληρωματικό ρόλος του, ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. 2. Πόσο μπορεί το «νέο ΚΙΝΑΛ» με αυτή την πολιτική επιλογή του, να ενισχύσει την απ’ ευθείας ενίσχυση της ΝΔ, η οποία παραμένει η πιο καθαρή επιλογή «τιμωρίας» του αριστερού λαϊκισμού.
Το βέβαιο είναι, ότι αυτή η εξέλιξη «διαταράσσει» το πολιτικό σκηνικό. Το πόσο και πως ακριβώς, είναι θέμα των αμέσως επόμενων ημερών. Όπως και το πόσα άλλα, από τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ εκφράζονται από την νέα πολιτική επιλογή της Φ. Γεννηματά ή θα βρεθούν πιο κοντά στην νέα πορεία του Β. Βενιζέλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου