Ιορδάνης Τζαμτζής: «12 προτάσεις για την επίλυση συνταξιοδοτικών προβλημάτων»

Ο Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, στη διάρκεια της 2ης συνεδρίασης του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας "Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας", πρότεινε λύσεις σε μία σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασφαλισμένοι στους φορείς τους.

Ο κ. Τζαμτζής τόνισε τα εξής:

«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περασμένη η ώρα, 23.55΄.

Τα θέματα, όμως, είναι πάρα πολύ σημαντικά. Και αυτό που θέλω να τονίσω για άλλη μια φορά, είναι ότι το νομοσχέδιο συμπεριλαμβάνει πραγματικά πάρα πολλές θετικές ρυθμίσεις, ρυθμίσεις που βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση και που πραγματικά δίνουν λύσεις που περιμέναμε για πολλά χρόνια.  

Κύριε Υπουργέ, την προηγούμενη Πέμπτη που μίλησα, έκανα μία σειρά προτάσεων. Σήμερα θα κάνω το ίδιο. Ξέρετε ότι σας αγαπώ και σας εκτιμώ, ξέρετε πολύ καλά ότι εκτιμώ τη δουλειά που κάνετε, ταυτόχρονα, όμως, θέλω να είμαι και χρήσιμος. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν προβλήματα.

1) Θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής μία σειρά συγκεκριμένων προτάσεων για τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των αγροτών, με ιδιαίτερη έμφαση στην αγρότισσα. Το λέω αυτό διότι είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Καμία γυναίκα εργαζόμενη, παρά τις ρυθμίσεις που κάναμε και έχουμε ήδη ψηφίσει, δεν πάει πάνω από τα εξήντα. Για ποιο λόγο πρέπει να πηγαίνει η γυναίκα αγρότισσα, σήμερα ειδικά που πληρώνει, σήμερα ειδικά που είναι ο ΟΓΑ κύριος φορέας ασφάλισης των αγροτών; Και θέλω να σταματήσει να λέγεται ότι οι αγρότες δεν πλήρωναν. Οι αγρότες πλήρωναν μέσα από τη διαδικασία της φορολόγησης κατά την πώληση των αγροτικών προϊόντων. Γίνονταν κρατήσεις και το ξέρουμε πολύ καλά αυτό.  

Έχω στα χέρια μου τον πρώτο, ουσιαστικά, μπούσουλα που είχε εκδώσει ο ΟΓΑ. Τον υπογράφει ο Αντώνης Μπερνάρης, πρώτος Διοικητής του ΟΓΑ τον οποίο τοποθέτησε τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. «Προϋποθέσεις και διαδικασία απονομής συντάξεων από τον ΟΓΑ». Είναι μία σειρά από ρυθμίσεις που πραγματικά, τουλάχιστον όσες διάβασα, είναι πρωτοποριακές. Δίνουν λύσεις. Και πραγματικά εμείς σε κάποια σημεία δεν ακολουθούμε.

Καταθέτω για τα Πρακτικά αυτές τις προτάσεις, τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω, κύριε Υπουργέ, και εσείς τις έχετε υπογράψει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.

2) Έρχομαι στο θέμα των γεννηθέντων το 1948 και 1949: Τεράστια αδικία. Πρέπει να βρεθεί λύση. Για ένα κομμάτι έχει βρεθεί λύση. Η λύση είναι να δοθεί δύο χρόνια παράταση στα προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης των αγροτών. Με τους υπόλοιπους τι θα γίνει; Δεν μπορεί να έχουμε δύο κατηγορίες πολιτών. Πρέπει να βρεθεί λύση.

3) Δεύτερο θέμα όπου κι εκεί πάλι όλοι οι υπόλοιποι είναι β΄ κατηγορίας και α΄ κατηγορίας είναι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ: Στο ΙΚΑ αν είναι κάποιος ανάπηρος και με 51% αναπηρία παίρνει έστω και μειωμένη σύνταξη. Όλοι οι υπόλοιποι δεν παίρνουν σύνταξη με 51%. Παίρνουν με 67%. Ένας αγρότης, δηλαδή, έχοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας, θα πάει να δουλέψει, ενώ κάποιος άλλος, με το ίδιο πρόβλημα υγείας, θα πάρει τη σύνταξη, έστω και μειωμένη.

Πρέπει να λυθεί αυτό το θέμα, κύριε Υπουργέ. Δεν μπορεί το ΙΚΑ να έχει άλλες ρυθμίσεις από τους άλλους εργαζόμενους. Αυτή η ιστορία είναι άδικη και πρέπει να τελειώσει!

4) Όσον αφορά το επίδομα ανεργίας για τους αγρότες, πρέπει να υπάρχει ένα όριο. Εφόσον κάτω από δώδεκα στρέμματα δεν του δίνεις σύνταξη του ΟΓΑ, δεν μπορείς να τον έχεις αιχμάλωτο. Με δύο και με πέντε στρέμματα δεν λογίζεται αγρότης. Πρέπει να έχει δικαίωμα να μπει στο Ταμείο Ανεργίας, όπως μπαίνουν οι άλλοι εργαζόμενοι. Διότι αυτός ο «αγρότης» δουλεύει, κάνει μεροκάματα, για να μπορέσει να επιβιώσει.  

5) Συνεχίζω με την τροπολογία την οποία καταθέσαμε σχετικά με το εργόσημο. Αυτό πρέπει να περάσει, κύριε Υπουργέ, διότι καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ σημαντικό το θέμα. Αυτοί οι οποίοι δεν μπόρεσαν να κάνουν ένσημα το 2012, έστω και με μια ποινή, να πληρώσουν αυτή την ποινή και να περάσει.  

Άκουσα πριν από λίγο τον κ. Κουρουμπλή να μιλάει για ήρωες που άντεξαν στα καθεστώτα στη Ρωσία και στην Αλβανία. Το προσπερνώ αυτό. Ας το λύσουν με το ΚΚΕ το θέμα.

6) Εμένα το θέμα μου είναι οι ανασφάλιστοι υπερήλικες. Αναφέρθηκα και την προηγούμενη φορά.

Μπαίνει τεράστιο θέμα με αυτούς τους αδερφούς μας που έχουν έρθει από τη Βόρειο Ήπειρο και τους νεοπρόσφυγες από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Έχω στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, που αναφέρει στη σελίδα 14 το νομοθετικό διάταγμα περί ειδικών μέτρων προστασίας των εξ Αιγύπτου Ελλήνων υπηκόων και ομογενών. Το 1964-1965 έγινε ρύθμιση για τους Αιγυπτιώτες που ήρθαν τότε στην Ελλάδα. Είναι εκ των ων ουκ άνευ να τονίσω ότι δεν μπορούμε να τους αφήσουμε έτσι.  

7) Έχω περίπτωση, Υπουργέ μου, και έχω και ονόματα που δεν θέλω να δημοσιοποιήσω, αλλά είναι στη διάθεσή σας οποιαδήποτε στιγμή θέλετε. Σε μητέρα, καρκινοπαθή αυτή τη στιγμή, της κόψαμε τη σύνταξη. Ταυτόχρονα κόρη παρατετραπληγική, που δεν μπορεί να κουνήσει τίποτε, δεν μπορεί να πάει πουθενά, γιατί την αναγκάζουμε να περάσει ξανά από το ΚΕΠΑ; Περιμένει εδώ και επτά μήνες να περάσει από τα ΚΕΠΑ, για να αποδείξει τι η παρατετραπληγική; Είναι όπως και στην περίπτωση αυτών που έχουν πρόβλημα με τα άκρα, δηλαδή δεν έχουν χέρι, δεν έχουν πόδι. Θα αποδείξουν τι; Ότι θα φυτρώσει –πανάθεμά το!- αυτό το πόδι; Κάποτε πρέπει να τελειώσει αυτή η αδικία! Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το πράγμα!  

Όσον αφορά τους αδερφούς μας από τη Βόρειο Ήπειρο και τους Ποντίους αδερφούς μας που έχουν έρθει από την πρώην Σοβιετική Ένωση, πρέπει να βρεθεί λύση, Υπουργέ μου. Με 30 ή 50 ευρώ που παίρνουν σύνταξη δεν μπορούμε να τους κόψουμε αυτό το βοήθημα που τους δίναμε.

8) Επιπλέον, τα είκοσι χρόνια δεν μπορούν να ισχύσουν. Όταν ήρθαν, ήμουν Δήμαρχος στη Σκύδρα. Ήρθαν πεντακόσιοι άνθρωποι. Τους μοίρασα από μια κουβέρτα. Τους πήρε στα σπίτια του ο κόσμος. Τα πρώτα δύο-τρία χρόνια δεν είχαν σταθερή κατοικία. Μεγάλο το πρόβλημα! Δεν μπορούν να αποδείξουν αυτό το πράγμα. Από το 1996-1997 και μετά απέκτησαν σταθερή κατοικία. Πιο πριν, όμως, δεν μπορούν να το αποδείξουν. Δεν είναι δυνατόν να τους λέμε από το 1992. Πρέπει να δούμε ξανά αυτό το θέμα.

9) Διαδοχική ασφάλιση για τους αγρότες. Πάει να βγάλει ο αγρότης σύνταξη και του λένε, επειδή έχει δουλέψει και εργάτης, «κατέθεσε και τα χαρτιά σου». Αυτό απαιτεί, Υπουργέ μου, περίπου δεκαεπτά μήνες για να πάρει σύνταξη. Εφόσον η σύνταξη που θα πάρει θα είναι του ΟΓΑ, να παίρνει κατευθείαν μόνο τη σύνταξη του ΟΓΑ. Να καταθέτει τα χαρτιά του και στη συνέχεια, αφού πάρει τη σύνταξη του ΟΓΑ, να κάνει τα χαρτιά του για τη συμπληρωματική διαδοχική σύνταξη. Αυτή η ταυτόχρονη κατάθεση δημιουργεί ένα κομφούζιο. Περιμένει η υπηρεσία του ΟΓΑ να πάρει τα χαρτιά, το πότε θα έρθει η απάντηση είτε για σύνταξη της Γερμανίας είτε για άλλη σύνταξη από το ΙΚΑ ή από οπουδήποτε, περιμένει και ο αγρότης με το στόμα ανοιχτό. Να περιμένει τι; Πότε θα πάρει μετά από δεκαπέντε μήνες; Αυτό το θέμα είναι πολύ απλό και πρέπει να το ρυθμίσετε. Να πάρει μόνο την αγροτική σύνταξη και στη συνέχεια να προχωρήσει.  

10) Θέμα ΟΑΕΕ. Έχουν υποχρεωθεί οι αγρότες σε μικρούς συνοικισμούς κάτω των χιλίων κατοίκων να εγγραφούν υποχρεωτικά στον ΟΑΕΕ. Και τι έχει συμβεί; Σε αυτούς τους ανθρώπους τώρα έρχονται κάτι φιρμάνια, που τους λένε να πληρώσουν 20.000 ευρώ ή 30.000 ευρώ για εισφορές στον ΟΑΕΕ. Πλήρωναν ταυτόχρονα στον ΟΓΑ. Είναι δυνατόν; Θέλει ο ΟΑΕΕ να πάρει, θέλει και ο ΟΓΑ να πάρει; Εγώ είμαι σε ένα χωριό τριακοσίων κατοίκων, πληρώνω κανονικά τον ΟΓΑ μου και έχω και μια μικρή δραστηριότητα πληρώνοντας μάλιστα απόλυτα το γράμμα του νόμου. Επειδή με τον τσαμπουκά ήρθε ο ΟΑΕΕ και με ενέγραψε, θα μου πάρει και 30.000 ευρώ; Πού θα τα βρει ο κόσμος αυτά;

11) Τα ΚΕΠΑ νομίζω είναι θέμα πολύ σοβαρό και ήδη το έχω τονίσει. Οι μόνιμες αναπηρίες πρέπει να περνούν χωρίς καμία συζήτηση. Και εδώ συμβαδίζει και το αίτημα που έχουμε κάνει για τη δημιουργία ΚΕΠΑ στα Γιαννιτσά-και απευθύνομαι περισσότερο στον κ. Παναγιωτόπουλο- για να απεγκλωβιστεί αυτή η διαδικασία, για να μπορούν να περάσουν πιο γρήγορα όλοι αυτοί οι ανάπηροι απ’ αυτές τις διαδικασίες και να μην καθυστερούν εννιά και δέκα μήνες.   

Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι πως όταν διαβάζει ο Μαυροβουνιώτης ή ο Σκυδραίος ή ο Εδεσσαίος ότι στην Αθήνα περνάνε σε τέσσερις μήνες απ’ τα ΚΕΠΑ -πολύ καλά κάνατε και το συντομεύσατε το χρονικό διάστημα- τρελαίνεται, γιατί αυτός δεν έχει περάσει σε δώδεκα μήνες. Και ορμάει επάνω μας και μάλιστα δικαιολογημένα. Κάτι πρέπει να γίνει με τους γιατρούς. Θα τους δώσουμε κάτι παραπάνω; Κάτι πρέπει να γίνει για να μπορούν να περάσουν και να τελειώνουμε.

12) Αυτό που θέλω να πω, τελειώνοντας, είναι ότι ένα θέμα που πρέπει να δείτε ακόμη είναι να προσμετρείται ο χρόνος εργασίας του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο, σαν εμπειρία, σαν χρόνος υπηρεσίας. Πρέπει να προσμετρείται ο χρόνος τον οποίον έχουν δουλέψει πολλοί άνθρωποι στον ιδιωτικό τομέα.

Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε».