Γιατί η πολιτική λιτότητας της Γερμανίας οδηγεί σε ύφεση και αντίθετα αποτελέσματα

Γιατί η Γερμανία είναι υποστηρικτής μίας πολιτικής υπέρμετρης λιτότητας που οδηγεί στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα;

Πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη της κυρίας Μέρκελ στην Ελλάδα, μετά το ξέσπασμα της κρίσης χρέους. Απογοήτευση κυριαρχεί μεταξύ κυβερνητικών στελεχών μετά την αποχώρηση της καθώς είχαν δημιουργηθεί προσδοκίες για μια ξεκάθαρη πολιτική στήριξη υπέρ της Ελλάδας που δεν υπήρξε ποτέ. “Έχει ολοκληρωθεί ένα μεγάλο κομμάτι του δρόμου. Η πορεία είναι δύσκολη, όμως...

αξίζει τον κόπο να την ολοκληρώσει η Ελλάδα”, δήλωσε η Καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ μετά τη συνάντηση που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Αντώνη Σαμαρά. “Eλπίζω και εύχομαι η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ” πρόσθεσε. Όλες οι δηλώσεις της δείχνουν ότι θέλει να κρατήσει αποστάσεις παρά την αποκάλυψη ότι η Γερμανία πιέζει από την πλευρά της το ΔΝΤ για την εκταμίευση της επόμενης δόσης. Η γενική εικόνα που αποτυπώθηκε από την επίσκεψη αυτή είναι ότι έχουν γίνει πολλά προς τη σωστή κατεύθυνση ή τουλάχιστον προς τα εκεί που θέλουν να μας οδηγήσουν οι δανειστές μας αλλά θα πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα προτού η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη.

 Αρχικά, η υιοθέτηση ενός νέου ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος με απώτερο στόχο τη δημιουργία μίας άριστης ευρωπαϊκής οικονομίας, κρίθηκε από πολλούς  ακαδημαϊκούς, επιχειρηματίες και οικονομολόγους άκρως επιτυχημένη. Το Ευρώ έχει καταφέρει να αποτελέσει το δεύτερο καλύτερο αποθεματικό νόμισμα που χρησιμοποιείται από τις Κεντρικές Τράπεζες μετά το δολάριο εκμηδένισε τα συναλλακτικά κόστη κάτι που ενίσχυσε την  διακρατική εμπορική δραστηριότητα και ελαχιστοποίησε το συναλλαγματικό κίνδυνο. Ωστόσο, το ευρωπαϊκό αυτό οικοδόμημα βλέπουμε να κλυδωνίζεται από τους κραδασμούς της άνευ προηγουμένου οικονομικής κρίσης που βιώνουμε σήμερα ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν ικανοί Ευρωπαίοι ηγέτες που θα επιδώσουν λύσεις στα προβλήματα εν τη γενέσει τους.   

Η πολιτική που ακολουθείται από την πιο ισχυρή οικονομικά χώρα στην Ευρώπη, τη Γερμανία και από την εν λόγω Γερμανίδα καγκελάριο είναι άξια προσοχής καθώς εμφανίζει μίας νέας μορφής οικονομική πολιτική. Η νέα αυτή οικονομική πολιτική την οποία θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε ως “Μερκελιανισμό”  δεν ακολουθεί καμία από τις προγενέστερες κλασικές οικονομικές θεωρίες. Αντίθετα, συνδυάζει όλα τα θετικά των κλασικών θεωριών χωρίς τα αρνητικά.           Τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής αυτής είναι:

1. Ανάπτυξη με αρνητικό κόστος δανεισμού.

2. Διασφάλιση δεσπόζουσας θέση στις αγορές μέσα από προγράμματα διάσωσης οικονομικά    αδύναμων χωρών.

3. Υψηλή ανταγωνιστικότητα μέσα από τη διολίσθηση του κοινού νομίσματος χωρίς αύξηση της προσφοράς χρήματος που θα έλυνε πολλά προβλήματα.

Μέρκελ: «Βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ» - Θα το πληρώσουμε και αυτό;

Είναι προφανές ότι η κ. Άγκελα Μέρκελ δεν είναι διατεθειμένη να επιλύσει την ευρωπαϊκή κρίση χρέους και μάλιστα την ελληνική θίγοντας τα δικά της οικονομικά συμφέροντα. Η αύξηση της προσφοράς χρήματος θα οδηγούσε πτώση μεν της αξία του ευρώ και αύξηση της ανταγωνιστικότητας παρ' όλα αυτά θα οδηγούσε σε αύξηση του πληθωρισμού και στη Γερμανία. Ταυτόχρονα, η αβεβαιότητα που συντηρείται σχετικά με την οικονομία της Ελλάδας και τους κινδύνους εξάπλωσης της στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις εξαγωγές της Γερμανίας στον υπόλοιπο κόσμο. Επιπρόσθετα, τα μνημόνια και τα χρηματοοικονομικά πακέτα “διάσωσης” υπερχρεωμένων χωρών ενισχύουν την σχέση εξάρτησης της Γερμανίας με οικονομίες της περιφέρειας. Το καλύτερο για τη Γερμανία είναι ότι αυξάνει τη ζήτηση των κρατικών ομολόγων της λόγω της αστάθειας που κυριαρχεί στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Ολοένα και περισσότεροι επενδυτές προτιμούν τα κρατικά ομόλογα γερμανικού δημοσίου κάτι που αυξάνει τις τιμές και συμπιέζει τα επιτόκια δανεισμού της χώρας επιτρέποντας της να δανείζετε ακόμη και με αρνητικά επιτόκια! Με άλλα λόγια δέχονται ακόμη και να πληρώσουν τη Γερμανία για να πάρουν δανεικά από αυτήν!