Πρωτοβουλία – πρόταση του Βουλευτή Πέλλας Ηλία Θεοδωρίδη προς τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

 Η ΚΑΤΑΤΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ

Ο εντοπισμός της παθογένειας του εκλογικού συστήματος, που απορρέει από την διατήρηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, κυρίως της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης, δεν είναι σημερινός.
Γιατί λοιπόν διατηρείται για δεκαετίες μια ανισομέρεια στις εκλογικές περιφέρειες της χώρας, ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα και την υπόλοιπη επικράτεια;
Από τις μεγαλύτερες αρνητικές πολιτικές συνέπειες της είναι η σχέση διαπλοκής ανάμεσα στην πολιτική και τα οικονομικά συμφέροντα...

...ως παράγωγο του τεράστιου οικονομικού κόστους μιας προεκλογικής εκστρατείας σε αυτές τις περιφέρειες ή η διαπλοκή με τα ΜΜΕ, ως καθοριστικός  παράγοντας εκλογιμότητας.
Η αυξημένη πολιτική ισχύς των εκλεγομένων σε αυτές τις περιφέρειες, ως εισιτήριο για τη συμμετοχή και τη διατήρηση θέσεων κυβερνητικής ή κρατικής εξουσίας, η παρεμπόδιση της ανανέωσης της πολιτικής, μέσω της ανάδειξης νέων ικανών υποψηφίων, οι οποίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες μιας χαώδους εκλογικής περιφέρειας δημιουργούν συνθήκες συντήρησης ενός πολιτικού κατεστημένου, ακόμη και μια Αθηνοκεντρική δομή της πυραμίδας του πολιτικού μας συστήματος.
 Απαιτείται λοιπόν, μια νομοθετική πρωτοβουλία ομογενοποίησης του συστήματος εκλογικών περιφερειών της χώρας, με την κατάτμηση των μεγαλύτερων περιφερειών.

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ
Η πολιτική-οικονομική κρίση που ξέσπασε στη χώρα τα αμέσως προηγούμενα χρόνια ωθεί στην ανασύνθεση των κοινοβουλευτικών πολιτικών και εν δυνάμει κυβερνητικών δυνάμεων στη χώρα. Οι παγιωμένοι πολιτικοί εκλογικοί συσχετισμοί του μεταπολιτευτικού παρελθόντος ανατρέπονται πλέον κατά τρόπο δομικό και μονιμότερο εξαιτίας της διάλυσης των κοινωνικών συμμαχιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκαν.
Η εξασφάλιση κομματικών εκλογικών ποσοστών κοντά ή πάνω από τα 2/5 του εκλογικού σώματος, που αποτέλεσαν τον αναγκαίο όρο συγκρότησης αυτοδύναμων μονοκομματικών κυβερνήσεων με τη βοήθεια ενός πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος φαίνεται να έχει εκλείψει στον ορατό πολιτικό χρονικό ορίζοντα της μετά κρίσης εποχής.
Τέλος εποχής λοιπόν για τις μονοκομματικές κυβερνήσεις, τέλος εποχής και για το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα που τις στήριξε.
Ο ιστορικός απολογισμός των μονοκομματικών κυβερνήσεων ιδιαίτερα των δύο τελευταίων δεκαετιών, κρινόμενος εκ του αποτελέσματος απέβη αρνητικός για τη χώρα. Η επιχειρηματολογία της ιδεολογικής καθαρότητας που έπρεπε να διέπει τα κυβερνητικά σχήματα, δεν μετατράπηκε σε καθαρές και αποτελεσματικές κυβερνητικές στρατηγικές στην πράξη.
Το πλειοψηφικό σύστημα, που λειτούργησε επί δεκαετίες ως καταλύτης κυβερνησιμότητας, σήμερα παραδόξως μετατρέπεται στο αντίθετό του, σε παράγοντα ακυβερνησίας, γιατί αποτρέπει από σχήματα κυβερνητικής συνεργασίας, στο νέο τοπίο των κατακερματισμένων πολιτικο-εκλογικών συσχετισμών.
Η απλή αναλογική θέτει ταυτόχρονα προ των ευθυνών τους, τα έως σήμερα μη κυβερνητικά κοινοβουλευτικά κόμματα, ώστε να συμβάλλουν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική αναμόρφωση της χώρας.
Στη δεκαετία που έχουμε μπροστά μας, οι συμμαχικές κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα και τον λαό μας και η απλή αναλογική αποτελεί το μόνο δημοκρατικό, εκλογικό σύστημα καταγραφής της πολιτικής βούλησης του ελληνικού λαού.
Το σύστημα απλής αναλογικής αποτελεί στις νέες συνθήκες καταλύτη κυβερνησιμότητας, μέσω της δημιουργίας συμμαχικών κυβερνητικών σχημάτων, απολύτως αντιπροσωπευτικών της εκλογικής πολιτικής βούλησης του ελληνικού λαού. Οι συνθήκες κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης, που εδραιώθηκαν σε μια βαθιά ολόπλευρη και παρατεταμένη κρίση που μαστίζει τη χώρα, απαιτούν και επιβάλλουν κυβερνήσεις συνεργασίας, ως κυρίαρχη πολιτική προϋπόθεση, για την έξοδο από  αυτήν.
Η απλή αναλογική μπορεί να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο προγραμματικές συγκλίσεις, στα πλαίσια ενός εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση και τη διαμόρφωση της αναγκαίας κοινωνικής συναίνεσης για τη στήριξή του. 

    ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ ΠΕΛΛΑΣ