Οι ξεπεσμένοι κομματάρχες του χθες …οι ανεξάρτητοι του σήμερα

Ένα από τα αγαπημένα μαγικά κόλπα του Χάρυ Πότερ στις ταινίες που έσπασαν ταμεία ,ήταν ο «Αόρατος Μανδύας». Τον έριχνε πάνω του και έτσι ξέφευγε για λίγο από τα δύσκολα αφού του επέτρεπε να ξεγελά τους πάντες.

Αυτά όμως γίνονται μόνο στις ταινίες. Ούτε Χάρυ Πότερ είναι κανείς από τους όψιμους ανεξάρτητους ούτε κανέναν ξεγελούν. Αντίθετα . Όσο επικαλούνται τώρα την δήθεν ανεξαρτησία τους τόσο περισσότερο προκαλούν. Γιατί όλοι θυμούνται. Και θυμούνται καλά...

Θυμόμαστε ποιος ήταν ο ρόλος τους τις εποχές του άκρατου κομματισμού. Τότε που στο όνομα της παράταξης ανεπάγγελτοι, τυχοδιώκτες, συνεργάτες απατεώνων, επαγγελματίες συνδικαλιστές, ορντινάτσες βουλευτών, μισθοσυντήρητοι της αυτοδιοίκησης και μονίμως διαπλεκόμενοι λυμαίνονταν και καρπώνονταν δόξα και χρήμα, κατέχοντας «ελέω θεού και κόμματος» θέσεις και οφίτσια. Επί χρόνια ανενόχλητοι στους κομματικούς θρόνους τους έλεγχαν μηχανισμούς και ανθρώπους προς όφελος και εξυπηρέτηση προσωπικών τους μόνο συμφερόντων.

Από την άλλη τα χρόνια της παντοκρατορίας των κομμάτων, λύσσαζαν κυριολεκτικά εναντίον κάθε ανεξάρτητου σχήματος για να μην απειληθεί η βόλεψή τους και η «μπίζνα» που είχαν στήσει.

Στριφογυρίζοντας στις δερμάτινες καρέκλες των δημόσιων θέσεων που μονίμως καταλάμβαναν στο όνομα μιας παράταξης ή ενός κόμματος, στρέφονταν με μανία εναντίον όποιου τολμούσε να καταγγείλει και να υποδείξει την ασχετοσύνη και τη λαμογιά τους.

Έχοντας τη διαχείριση τεράστιων ποσών, έστηναν μηχανισμούς προσωπικής ευημερίας ξοδεύοντας ασύστολα και ανεξέλεγκτα δημόσιο χρήμα. Χρήμα που τους έδινε υπόσταση και τους αναδείκνυε στο όνομα του κόμματος σε σημαίνοντα πρόσωπα και παράγοντες.

Οι ξεπεσμένοι αυτοί πρίγκηπες, που υπηρέτησαν και ταυτίστηκαν με ένα σύστημα που μας έφερε σ’αυτό το χάλι, έρχονται σήμερα με το μανδύα του ανεξάρτητου και ως τιμητές των πάντων επιχειρούν με τη ρητορική που πριν λίγα χρόνια οι ίδιοι απέρριπταν, να ξεγελάσουν τους αδαείς και να ξαναγυρίσουν στην «αγαπημένη» τους εξουσία που κάποιοι τόλμησαν να τους στερήσουν.

Αυτοί οι «ανεξάρτητοι», αχόρταγοι και αδίστακτοι πολιτικάντηδες του χθες , θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Να ξεχάσουμε πως αποτελούν το χειρότερο πρόσωπο της τοπικής εξουσίας. Ο κόσμος όμως ξύπνησε και για κακή τους τύχη θυμάται. Και θυμάται καλά.

X.K.