Η διάσημη ηθοποιός - που έπασχε από βαριάς μορφής άνοια- ήταν η τραγική φιγούρα του δράματος που παίχτηκε τον περασμένο Νοέμβρη με θύμα τον αγαπημένο της, επί 56 χρόνια, σύζυγο Βαγγέλη Λιβαδά, ο οποίος κάηκε ζωντανός μέσα στο ίδιο του το σπίτι, από πυρκαγιά που προκλήθηκε από σόμπα...
Αμέσως μετά το τραγικό συμβάν του θανάτου του Βαγγέλη Λιβαδά, η Σμαρούλα Γιούλη παρουσίασε δύσπνοια και μεταφέρθηκε στο πνευμονολογικό τμήμα των επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου «Σωτηρία». Η ηθοποιός δεν μπορούσε να πιστέψει ότι χάθηκε ο αγαπημένος της και μάλιστα με αυτό τον φρικτό τρόπο, μπροστά στα μάτια της. Έκτοτε, είχε αρχίσει να εκδηλώνει προβλήματα υγείας.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή στις 3:30 μ.μ., από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.
Θέατρο
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δ. Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι. Στο θέατρο ξεκίνησε με το έργο «Χαρούμενα νιάτα» και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα και τον Μάνο Κατράκη στο έργο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Από το 1958, ως θιασάρχης πλέον, ανέβασε έργα, μεταξύ των οποίων τα «’ννα Φρανκ», «Κουρέλι», «Πειρασμός».
Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη, και μαζί με το σύζυγό της, θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λιβαδά, ανέβασαν πολλά έργα Ελλήνων συγγραφέων (Γ. Σουρή, Π. Παλαιολόγου, Σπ. Μελά, Δ. Γιανουκάκη, Δ. Ψαθά, Γ. Ρούσσου, Γ. Τζαβέλλα, Κ. Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντ. Φίλιπο, Α. Νικολάι, Ντ. Φο, Αλ. Χάκετ κ.ά.) και συνεργάστηκε, με σχεδόν όλους τους Έλληνες σκηνοθέτες. Ακόμα, σκηνοθέτησε πρόζες και μουσικά θεάματα, όπως το μιούζικαλ «20 χρόνια Θεοδωράκης» και το «Καφενείον η Ελλάς».
Κινηματογράφος
Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά, μόλις 8 ετών, το 1942, στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς». Αυτή ήταν η αρχή πολλών κινηματογραφικών της εμφανίσεων. Αρκετές ταινίες της –όπως οι «Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288», «Έλα στο θείο», «Της νύχτας τα καμώματα», «Ο Θόδωρος και το δίκανο»- άφησαν εποχή, αγαπήθηκαν διαχρονικά από το κοινό και προβάλλονται μέχρι και σήμερα.
Τραγούδι
Η αξέχαστη ηθοποιός είχε χαρακτηριστεί ως η «βασίλισσα της σάμπας», αφού ερμήνευσε στον κινηματογράφο και το θέατρο τραγούδια που άφησαν εποχή, όπως τα «Βίρα τις άγκυρες», «Περιμένω μ’ αγωνία», «Θα σε πάρω θα με πάρεις», «Η σάμπα στο χωριό» (μαζί με το Τρίο Κιτάρα), «Σήμερα» (μαζί με την Καίτη Μπελίντα), «Θέλω να χορεύω» (μαζί με τον Γιώργο Δημάκη και την Γεωργία Κεφαλά).
Φιλμογραφία
«Η φωνή της καρδιάς» (1942)
«Τελευταία Αποστολή» (1949)
«Χαμένοι άγγελοι» (1948)
«Έλα στο θείο...» (1950)
«Εκείνες που δεν πρέπει ν` αγαπούν» (1951)
«Ο πύργος των ιπποτών» (1952)
«Το σωφεράκι» (1953)
«Το Κορίτσι της Γειτονιάς» (1954)
«’νεμος του μίσους» (1954)
«Ανοιχτή Θάλασσα» (1954)
«Γλέντι - λεφτά κι αγάπη» (1955)
«Το οργανάκι του Αττίκ» (1955)
«Η καφετζού» (1956)
«Θυσία της μάνας» (1956)
«Ο γυναικάς» (1957)
«Ο πειρασμός» (1957)
«Ο Μεγαλοκαρχαρίας» (1957)
«Ραντεβού με τον έρωτα» (1957)
«Της νύχτας τα καμώματα» (1957)
«4 νύφες 1 γαμπρός» (1958)
«Ο Μισογύνης» (1958)
«Κάθε εμπόδιο για καλό» (1958)
«Ο λεφτάς» (1958)
«Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288» (1959)
«Νύχτες στο Μιραμάρε» (1960)
«Φτωχαδάκια και λεφτάδες» (1961)
«Ο Θόδωρος και το δίκανο» (1962)
«Μόνο για σένα» (1965)
Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές» (1965)
Δήλωση Παύλου Γερουλάνου
Πληροφορούμενος τον θάνατο της Σμαρούλας Γιούλη, ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η Σμαρούλα Γιούλη υπήρξε μια αγαπημένη ηθοποιός με σημαντική, υπερπεντηκονταετή, πορεία στον κινηματογράφο και το θέατρο.
Λίγους μόλις μήνες μετά τον αδόκητο χαμό του συντρόφου της ζωής της, του Βαγγέλη Λιβαδά, την αποχαιρετούμε, εκφράζοντας τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείους και τους φίλους της».
Πηγή naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου